Jorge
Amado
Özgeçmiş : Jorge Amado, 1912’de Brezilya’nın Ferradas bölgesinde. Ilhéus yakınlarında doğdu. Bir kakao plantasyonunda büyüdü, Salvador’da bir Cizvit okulunda okudu. Kakao plantasyonlarını konu alan ilk üç yapıtında, göçmen Siyahlar, melezler ve yoksul beyazların yaşadığı sömürü ve sefaleti yansıttı. Halk destanlarının ilkel görkemini taşıyan Kızgın Toprak (1942) bu yapıtlarının en iyisiydi. 1930’da gazeteciliğe başlayan Amado, edebiyatın yanı sıra radikal siyasetle de doğrudan ilgilendi. 1935’te tutuklandı ve solcu etkinlikleri yüzünden sık sık ülkeden sürüldü; yapıtlarının çoğu Brezilya ve Portekiz’de yasaklandı. 1946’da Brezilya Komünist Partisi milletvekili olarak Kurucu Meclis’e seçildi. Romanlarında çoğunlukla Bahia kent yaşamını, özellikle de çeşitli etnik gruplardan oluşan yoksul sınıfları betimledi. Tarçın Kokulu Kız (1958) ve Dona Flor ve İki Kocası (1966) adlı yapıtlarındaki yergi, Amado’nun siyasal tutumunu ortaya koyar. Sonraki yapıtları arasında Mucizeler Dükkânı, Sonsuz Topraklar, Gecenin Çobanları, Ölü Deniz ve Tereza Batista sayılabilir. Amado, 2001’de Brezilya’nın Salvador kentinde öldü.

Kitabın Tanıtımı:

Yıl 1925. Brezilya’nın en karmaşık ve en renkli bölgesi Bahia. Uzun yıllar toprak beylerinin boyunduruğunda yaşadıktan sonra uygarlaşmanın eşiğine gelmiş bir kent. Eski dünyayla yeni dünyanın amansızca çatıştığı Ilhéus kenti. Kentin en önemli barının sahibi Arap Nasib. Kente iş bulmak için gelen, ama herkesin aklını başından alan, bir kır çiçeği kadar güzel ve yabani Gabriela...

Latin Amerika edebiyatının büyük ustası Jorge Amado’nun, doğup büyüdüğü Bahia’nın ruhunu romanlaştırdığı Tarçın Kokulu Kız için, Jean-Paul Sartre, “Halk romanının en iyi örneği” demişti. Kitapları 55 ülkede 49 dile çevrilen Amado’nun, bu alaycı, sevecen ve insancıl romanda cinselliğe gözüpek yaklaşımı, 1950’lerin Brezilya’sında tepkiyle karşılanmıştı. Tarçın Kokulu Kız, 1980’lerde beyazperdeye uyarlanmış, filmin başrollerini Sonia Braga ile Marcello Mastroianni paylaşmışlardı.