|
Şiirler ve Yazılar Beğendiğimiz yada yazdığımız şiir ve yazıları burada paylaşabiliriz. |
Seçenekler | Stil |
07-14-2010, 16:23 | #1 |
Pervane İle Mum'un Aşkı
Ben bir pervaneyim mum’ u arıyorum.
Mum’ un nûr’una kanat çırpıyorum. Maksadım aydınlanmak değil nûrdan … Yanmak için can atıyorum. Can bir değil mi, canımı cana katmak istiyorum. Kanat çırpmak zor değil… Zor olan kanadı çırpıp da nûr’a varamamak. Zor olan mum’a varıp da nûrda yanamamak. Bir olan can’ a haşr olamamak. İman ile gayret varsa bir işte, Sonu mum’ a kavuşmaktır işte Kavuşmakla bitmez ki sadece işte … Mesele yanmaktır mum’ un fitilindeki ateşte … Mum da yanan ateş tanıdıktır. Ayrılmış candaki bir kıvılcımdır. Kıvılcımın kaynağı mum daki kaynaktır. Haşrolmak ise kaynakta yanmaktır… İşte o kıvılcım tutuşturur can’ ın görünmez tenini. Götürür pervaneyi mum daki nûr’ a … Döner pervane nûr’ un etrafında … Bir döner, iki döner …. Sonra başı döner, kaptırır bir kanadını nûr’ a.. Öyle bir lezzettir ki nûr’ un yakması … Döner döner, öteki kanadını da değdirir nûr’a … Dayanamaz en sonunda nûr’ a teslim eder can-u tenini. Sonra sarar bütün can-u teni, pervanenin ateşi. Haşrolmuştur artık kıvılcım, kaynağında … Kim yaktı mumu, yanan kim? Yanan da biziz yakan da … Kıvılcımın kaynağı mum daki kaynaktır. Haşrolmak ise kaynakta yanmaktır… http://www.sinestezi.net/2010/02/pervane-ile-mum/ |
|
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|