LÜTFEN KENDİNE GEL

Yazan bir mesaj geldi senden aylar önce senin için çok mu kolaydı bunu yazmak bilmiyorum ama yüzüme bir tokat atsan bu kadar acıtmazdı

Ne acılar çekmiştim ne yıkımlar yaşamıştım yalvarmıştım Allah'ıma beni kurtarsın diye dularım kabul olmuştu her defasında ayağa kalkmayı başarmıştım. Her kalkışın sonunda güçlü olduğumu tekrar hatırlamıştım

bu zamanlardan birinde sen girmiştin hayatıma dahada güçlü olmuştum artık hiç birşey beni düşüremez diyordum kimseden korkum yoktu çekinmiyordum artık insanlardan

belki seninle koşullarımız uygun değildi ama sevgimiz vardı
hazır değildim böyle bir sevgiye ama bedeli neyse ödemeyede razıydım
bir bakışın yetmişti kararımı vermeye

kaç defa gittin benden kaç defa kayboldun her defasında sessizce bekledim

ben senden suskunlukların için haklı bir açıklama beklerken sen yoktun

Ne ağır bir sözdü o , ne düşünebilirdim nasıl sana yakışır bir anlama çekebilirdim, sen bana bunu nasıl söylerdin, anlayamadığım bir darbe indi yüreğime ve herşeyden vazgeçtim .

Bu duyguyla saçmalamaya başladım ve çevremdeki bana değer veren insanları üzmeye başladım kendime zarar verdim.
Değiyormuydun bunlara?? Acaba bu sevgi miydi sana duyduğum yoksa hazmedememe mi bilmiyorum
Ben tam olan olayları kabullenmeye başlamışken aylar sonra geri döndün. YANILMAMIŞIM dedim seviyormuş beni dedim sana neden gittin neden geldin bile demedim korktum belki tekrar gidersin diye ama sen dönmemiştin aslında yani dönen sen değildin

sımsıkı sarıldım sana tekrar gitmeyesin diye ama dönen sende değişmeyen tekşey sebepsiz gidişlerin olmuş sinir bozan sessizliklerin olmuş

yeniden dağılan yüreğimi topladım bu sefer tek başıma

ne senden haber bekledim ne seni düşündüm ne dönmeni istedim gideceğini biliyordum nasılsa dönsen ne olurdu

zaten dönen sen değilmişsin farkettim
LÜTFEN KENDİNE GEL ...

ben artık kendimdeyim zaten hiç gitmemişim kendimden farkettim sadece seni olmadığın bir yere koymuşum

SEN KENDİNE GEL BENCE .......

BEN BENDEKİ BENDEN MEMNUNUM

teşekkürler ............