 |
01-21-2009, 00:46
|
#1 |
Hayata Mektup...
Peşini bırakmayacağım... Laf çıktı bir kere ağzımdan peşini bırakmayacağım. Yıldıramayacaksın beni. Sen beni zorladıkça ben seni zorlayacağım. Sen benim canımı yaktıkça ben seni daha çok seveceğim. Sen pes ettirmeye çalışsan da yılmayıp uğraşacağım. Bırakıp gitmek istedikçe ardından geleceğim. Pes etmeyeceğim... Önce düzenimi mahvettin. Herkesin sahip olmak istediği bir düzenim vardı. Zamanı geldi, durdun ve darmadağın ettin. Yılmadım. Seni yine sevdim. En değerli varlığımı benden uzaklaştırdın pes etmedim sana daha çok bağlandım. O giderken ardından ağladım ama sana da dayandım bir yandan. Canımın yarısı, kardeşimi de aldın canımı acıttın yine de kopamadım senden. İşimi seviyordum yine durmadın. Huzurumu kaçırdın. Yılmadım... Zor işleri bana bıraktın kolayları alıp gittin. Hepsini tamamladım. Zaman zaman direnemedim sana. Bazen bende bırakmak istedim seni. Çok yordun. Çok uğraştın. Tamam dedim. Şimdi senden vazgeçtim. Yapamadım? Zaman geldi imkansızı çıkardın karşıma. Ulaşılamazı istettin bana. Ulaşamayacağımı anladım acı çektim ama senden yine de vazgeçmedim. Geçemedim. Yılmayacağım. Sen benimle uğraştıkça ben sana bağlanacağım. Son nefesimi verene kadar seni seveceğim. Biliyorum durmayacaksın. Mutluluğun en güzeli tattırırken bir yandan acıtacaksın. Aşkın en güzelini verirken tattıracaksın ayrılığı. Bazen sevindirip bazen üzeceksin. Genellikle de uğraşacaksın benimle. Ama... Beni asla yıldıramayacaksın. Durmayacağım. Her sabah uyandığımda haykıracağım. Seni seviyorum hayat... Seni seviyorum.. |
|
|
|
|
|
|
|
 |
| Konuyu Toplam 2 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 2 Misafir) | |
|
|
Normal
