Ne zaman yarım kaldınız veya en son ne zaman yarım bırakıp bir sevdayı diri diri gömüp ayrılığı kolunuza takıp bilinmezlere yol aldınız ve milyonlarca daha iç acıtan sorular cevapları bende gizli siz bilmezsiniz.

Belki de bir bir dökülüverir bu gece bütün cevaplar kendiliğinden.

Özümde milyonlarca şık ve ben yırtıp atmak,
düşünmek bile istemiyorum.

Sayısız matemlere yol açtım bu gece.[/u]


Yüzyıllarca sorgulanmamış sorulara gebe kaldı yüreğim.
Elimde avucumda ne varsa zindan karası gözlerine adadım aslında sessizliği ve bilir misin yokluğunun esrarengiz soğukluğunu hissettim odamda;

kimsesiz değildim, yalnız hiç değil fakat sensizdim..


Nereye gideceğini bilmeyen bir yolcu şimdi bedenim.
Nedenleri niçinleri bir anda siliverdim.
Kadere inat değildi istediği gibiydi artık her şey.
Ben artık yorulmaktan vazgeçtim.

Öyle anlar geldi ki ben bile tanımaz oldum beni.
Aynaya baktığımda bana bakan benim suretim değildi.
Hani derler ya ; bilenler bilir, görenler anlar,içten dinleyen duyar çığlıklarımı hep içimde gizledim.

Seni içimde hiç ertelemedim.
Efsunlanmış bi çare yüreğimle seni öylece izledim.



Sonunda uslandı yüreğim;
ağlamaları bitti gözlerimin,
ayrılık olası bir ihtimalden daha da öteydi,
bitmez dediklerimiz gibi yitiverdik
bak şimdi iki el yazar oldu,
gözleri sadece boşluğa bakar oldu.

Yastığımın bir tarafı boş ve göz yaşlarıyla dost ayrılık koynumda bir muska kimseler dokunamazdı sana.

Vazgeçmeler değildi beni üzen o bir çift gözdü anlamasızca bakan yaralayan yokluğun ayrılığını üzerime salan.

Bir veda bile değildi samimi bir dilde ifade edilen yazık ne bitmeler gördü bu insanoğlu da bir sana mı anlam veremedi. İnsan sevgisizliği nasıl seçerdi.


Bir tercih ise
bu hayatın
uzun yolları

ben
boş bırakıyorum
bütün
şıkları..