Günün hadisi

Enes (r.a.)'den rivâyet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.v.) büyük günahlardan bir kaçını sayarak şöyle buyurdu: "Allah'a ortak tanımak, anne babaya asi olmak, adam öldürmek ve yalan söyleyip yalan şâhidliği yapmak."



(Buhârî, Şehâdât: 4; Müslim, İman: 38)

Peygamberimiz diyor ki:
Oruçlunun sevinci"Ademoğlunun her ameli katlanır. (Zira Cenab-ı Hakk'ın bu husustaki sünneti şudur): "Hayır ameller en az on misliyle yazılır, bu yedi yüz misline kadar çıkar.

Allah Teala Hazretleri (bir hadis-i kudside) şöyle buyurmuştur: "Oruç bu kaideden hariçtir. Çünkü o sırf benim içindir, ben de onu (dilediğim gibi) mükâfatlandıracağım. Kulum benim için şehvetini, yiyeceğini terk etti." "Oruçlu için iki sevinç vardır: Biri, orucu açtığı zamanki sevincidir, diğeri de Rabb'ine kavuştuğu zamanki sevincidir. Oruçlunun ağzından çıkan koku Allah indinde misk kokusundan daha hoştur."

Merhamete layık olalım

Resulullah (sas) buyurdular ki: "Allah, merhametli olanlara rahmetle muamele eder. Öyleyse, sizler yeryüzündekilere karşı merhametli olun ki, semada bulunanlar da size rahmet etsinler. Rahim (akrabalık bağı) Rahman'dan bir bağdır. Kim bunu korursa Allah onunla (rahmet bağı) kurar, kim de koparırsa, Allah da ondan (rahmet bağını) koparır."

Oruç perdedir

Allah Teala yolunda bir gün oruç tutsa, Allah onunla ateş arasına, genişliği sema ile arz arasını tutan bir hendek kılar."

Sana orucu tavsiye ederim

Ebu Ümame (ra) rivayet ediyor: Ey Allah'ın Resulü dedim, bana öyle bir amel emret ki (yaptığım takdirde) Allah beni mükâfatlandırsın." "Sana" dedi, "orucu tavsiye ederim, zira onun bir eşi yoktur."

Allah (cc) "rahmet" eylesin!

"Allah rahmeti yüz parçaya böldü. Bundan doksan dokuz parçayı kendine ayırdı. Yeryüzüne geri kalan bir cüzü indirdi. (Bunu da cin, insan ve hayvan mahlukatı arasında taksim etti.) Bu tek cüzden nasibine düşen pay sebebiyledir ki mahlukat birbirlerine karşı merhametli davranır. At, (hayvan) yavrusuna basmamak endişesiyle ayağını bu sayede kaldırır."

Müminin her hâli hayırlıdır

"Mümin kişinin durumu ne kadar şaşırtıcıdır! Zira her işi onun için bir hayırdır. Bu durum, sadece mümine hastır, başkasına değil: Ona memnun olacağı bir şey gelse şükreder, bu ise hayırdır; bir zarar gelse sabreder, bu da hayırdır". (Müslim, Zühd 64)

Ehl-i Beyt'i sevmeliyiz

'Size, uyduğunuz takdirde benden sonra asla sapıtmayacağınız iki şey bırakıyorum. Bunlardan biri diğerinden daha büyüktür. Bu, Allah'ın Kitabı'dır. Semadan arza uzatılmış bir ip durumundadır. (Diğeri de) kendi neslim, Ehl-i Beyt'imdir. Bu iki şey, cennette Kevser havuzunun başında bana gelip (hakkınızda bilgi verinceye kadar) birbirlerinden ayrılmayacaklardır. Öyleyse bunlar hakkında, ardımdan bana nasıl bir halef olacağınızı siz düşünün." (Tirmizi, Menakıb 77)

Sadaka ve sıla-i rahim
"Yoksula yapılan sadaka bir sadakadır. Bu sadaka akrabaya yapılmışsa iki sadaka demektir. Biri sadaka, diğeri sıla-i rahimdir ki bu da sadaka sayılır." (Tirmizi, Zekât, 26)

Rahat ve rahmet çalışmaktadır

Huzurlu hayat, kendi el emeğini yiyerek ve alın teriyle kazandığını harcayarak yâni, başkasına yüz suyu dökmeden ve başkalarının minnetine girmeden yaşanan hayattır.



Zahmet ve sıkıntı ise rahatta ve safâdadır; başkalarının eline bakmakla ve başkalarının sırtından geçinmekle yaşanan hayattadır

Allah'ım Sen affedicisin, affı seversin, beni de affet

Hz. Aişe, Kadir Gecesi'ne ermenin şükrünü ve şevkini idrak etmek için Rasûlullah'a yönelip şöyle bir soru soruyor: Ya Rasûllallah, Kadir Gecesi'ne erme şerefine nail olursam nasıl dua edeyim, dedim: Rasûlullah da şu duayı okumamı söyledi: "Allah'ım Sen affedicisin, affı seversin, beni de affet. (Allahümme inneke afüvvün, tuhibbu'l-afve, fa'fü annî)"



Tirmizi, Da'avât, 89

En güzel hediye "Güzel terbiye"

Hiçbir baba, çocuğuna, güzel terbiyeden daha üstün bir hediye veremez. (Tirmizî, Birr, 33)

Ramazanda Cennet kapıları açılır
Ramazan ayı geldiginde Cennet kapıları açılir, Cehennem kapıları kapatilır, şeytanlar da bağlanır. Bir munadı Ramazan bitinceye kadar şöyle nida eder: "Ey hayra talib olan koş, Ey serri istiyen, azalt (terk et)." Hz. Utbe İbni Abd (r.a.)