Hiç tatmadığım duyguların esiri olmak istemiyorum.ben kendim olduğum sürece mutlu oluyorum.içime bile anlatamadığım bir hüznüm var korkuyorum aşktan sevmekten üzülmekten.Hep temkinli davranıyorum insanlara bu davranışım iyimi kötümü onu dair bilmiyorum.Önem verdiğim şeylerin yok olmasını istemiyorum.belki sevilmek sevmek benimde hakkım ama sonunu bilmediğim yola düşünmeden girmek istemiyoruum.Kaybetmekte olsa sonunda benim hayatımda hep doğrularım vardı yada kendime koyduğum kurallar.Yaşamada belki hep kaybedecem ama olsun.Ben kaybetmişte olsam onunla yaşmayıda bilirim.kalbimimde sevgi kirliliği olmasın yeter bana.Belkide bu beklemişliğimin mükafatı gelecekte o günleri düşünerek mutlu oluyorum.Biliyorum sevmek sevilmek aşık olmak benimde hakkım ama doğru insan doğru zamanda .Benim kendime koyduğum kural bu gururum onurum ve kalbimin temiz kalması benim için önemli.Değer veren gelir değerini bulur.Verdiği değerin bir üstünü veririm ona sevdiğim içinde savaşırım fedakarlık ederim mutlu olduğumda mutlu edebilirim.İçim acısada yüreğim yansada giden dur demem gitmişse eğer seçtiği yol bu derim.Ve üzülsemde güçlü olmaya ve ayakta kalmaya çalışırım doğrularıma sarılıp.