 |
07-01-2008, 00:15
|
#1 |
Bem deliyim..
Ben Deliyim Yorgun ve Yalnızım Kaldırımlara Misafirim Gecenin Gözleri Üzerimde Denizin Ortasında Küçük Bir Adayım Yüzme Bilmem Yüreğimi Bir Yere Bırakmışım Bıraktığım Yerden Çok Uzaktayım Kapıları Üstüme Kapatmışım Üstüme Sürgüleri Beynime Çekmişim Hey! Sabreden Derviş Bana da Sabretmeyi Öğretsene Ben Deliyim Ama Çok Şey Bilirim Renkler ve Zevkler Birşey İfade Etmez Benim İçin Sonların Başladığı Yerden Başlangıçların Son Bulduğu Yere Gidiyorum Kara Bir Tren Gibiyim Yani Bir İstasyondan Bir İstasyona Hep Aynı Raylar Üzerinde Ben Deliyim Yağmurun Yağması Benim İçin Romantik Değil Ben Kurşun Yağmurlarını Bilirim Benim Güneşim Batmaz Dünyam Dönmez Ayım Hep Mehtap Halindedir Rüzgarlarım Doğudan Eser Kadehime Doldurduğum Hüzün Sarhoşuyum Mezem İse Bir Dilim Umut Ezbere Bilirim Yaşamayı Yaşarken Savaşmayı Ben Deliyim Benim Mevsimim Değişmez Sadece Bahardır Kuşlardan Sadece Güvercini Bilirim Yüreğim Kanatlarıyla Beraber Çarpıyor İnsanlardan Sadece Çocukları Severim Onlarıda Büyüyünceye Kadar Ben Deliyim... Ben Delinin Biriyim.... |
|
|
|
|
|
|
|
|
07-01-2008, 12:09
|
#2 |
|
bu şiiri biliodm saolasn
 |
|
|
|
|
 |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
