Ahmet Hulusi Köymen




1891'de İstanbul'da doğdu. İlk ve orta öğrenimini İstanbul'da tamamlayarak, 1914'te İstanbul Hukuk Fakültesinden mezun oldu. Birinci Dünya Savaşı'nda Yedek Subay olarak Çanakkale ve Kafkas Cephelerinde savaştı. Mütarekeden sonra Bursa Sorgu Hakimliğine atandı. 1922'de istifasını verip Bursa'da serbest avukatlığa başladı. İki kez Bursa Barosu Başkanlığına seçildi.

9. Dönem seçimlerinde Demokrat Partiden Bursa Milletvekili olan Köymen, 22 Mayıs 1950'de TBMM Başkan Vekilliğine seçildi. 22 Aralık 1950'de 1. Menderes Hükümetinde Çalışma Bakanlığına atandı. 9 Mart 1951'de 2. Menderes Kabinesinde Milli Savunma Bakanlığına getirildi. 10 Kasım 1952'de Bakanlıktan istifa etti.

10. ve 11. Dönemlerde de aynı partiden Bursa Milletvekilliğine seçildi. 1960'ta Türk Silahlı Kuvvetlerinin ülke yönetimine el koymasından sonra Yassıada Yüksek Adalet Divanınca, Anayasayı çiğneme suçundan yargılanıp, beraatine karar verildi. Daha sonra siyasetle ilgilenmedi.

12 Temmuz 1965'te vefat etti. Bursa Emir Sultan'da toprağa verildi. Hulusi Köymen, locanın kendi verilerine göre Türkiye Mason locası üyesi idi.

.................................................. .................................................. ...

Cumhuriyet...

Atatürk, Mudanya yolu ile Bursa’ya gidiyordu. Kalabalık bir halk kitlesi iskelede etrafını çevirmiş bulunmakta idi. Bir kadının, elinde bir kağıtla Atatürk’e yaklaştığı görüldü. İhtiyar, zayıf bir kadındı. Ata’nın yolunu keserek titrek bir sesle:

- Beni tanıdın mı oğul? dedi. Ben sizin Selanik’te komşunuzdum. Bir oğlum var; devlet demiryollarına girmek istiyor. Siz onu alsınlar dediniz. Fakat müdür dinlemedi. Oğlumu yine işe almamış Ne olur bir kere de siz söyleseniz.

Atatürk’ün çelik bakışlı gözleri samimiyetle parladı... Elleriyle geniş jestler yaparak ve yüksek sesle :

- Oğlunu almadılar mı? Dedi. Ben tavsiye ettiğim halde mi almadılar? Ne kadar iyi olmuş... Çok iyi yapmışlar... İşte Cumhuriyet böyle anlaşılacak...

Kadın kalabalığın içinde kaybolmuştu. Ve Atatürk adeta vecd (çoşku) dolu bir sesle:

- İşte Cumhuriyet'ten beklediğimiz netice... diyordu.

Hulusi Köymen; "Atatürk’ü Anmak" Kitabından, s. 260