Afrikanın Yemekleri - Afrikanın Yemek Kültürü

Güney Afrika Cumhuriyeti Türkiye'nin bir buçuk katı büyüklüğünde geniş bir ülkedir. Bu nedenle de bölgelere göre yeme alışkanlığı değişiklikler göstermektedir.

Kuzeydeki Transval ve özerk cumhuriyetlerde bu farklılık daha da çarpıcıdır. Örneğin kırsal kesimlerdeki çiftliklerde ve küçük yerleşim alanlarında rastlayacağınız kahvaltıyı Johannesburg ve Pretoria gibi büyük şehirlerde bulamazsınız. Buna karşılık Cape Town'da gelenek ve alışkanlıkların etkisi ile tamamen farklı bir kahvaltı ve öğle yemeği ile karşılaşırsınız. Kırsal alanlarda kahvaltı çok besleyicidir. Genelde tahıl ezmesi mısır veya yulaf çorbası yenir. Tahıl ezmesi bir yemek çeşididir. Mısır tuz ve su karışımı kaynatılıp ezilerek hazırlanır. Şehirlerde ise tahıl gevreği yenip portakal suyu çay veya kahve içilir. Şehirlerde kadının çalışma hayatından dolayı öğle yemeği hafiftir. Kırsal bölgelerde ise kuvvetli bir öğle yemeği yenir. Esas olarak bu yemek sebze ve et içermektedir. Şehirlerde en önemli öğün akşam yemeğidir. Akşam yemeği doğrudan bir et yemeği ile başlar. Et ile birlikte en az iki çeşit sebze yenir. Bu sebzeler genellikle soğan ve patatesle birlikte kabak fasulye

1652 yılında Hollandalılar tarafından Cape Town bölgesinde kurulan Güney Afrika'nın yemeklerinde Hollanda Mutfağı'nın büyük etkisi vardır. Daha sonra kısa bir dönem Fransız Mutfağı bu ülkenin mutfağını büyük ölçüde etkilemiş krem ve koyun eti kullanımı tamamen Fransız etkisi ile bu mutfağa girmiştir. Tabii Alman Mutfağı'nın etkisini de unutmamak gerekir. Özellikle tüm ülkede yaygın olarak tüketilen "Burevers" denilen ve bir çeşit geleneksel yiyecek olan sosis de Almanların bu mutfağa katkısıdır. Aynı zamanda İngilizlerden de etkilenmiş olan Güney Afrika Mutfağı'nda Doğu Hint Mutfağı'nın etkisi çok fazladır. Malaya'dan getirtilen köleler çiftliklerde işçi olarak çalışırken eşleri de aşçılık yaparlardı. Hindistan'ın çeşitli baharatları bu vesile ile bu mutfağa girmiştir. Kısaca Güney Afrika Mutfağı çok fazla yabancı etki almış bir mutfaktır. Bu yabancı etki yerli halkın kendi yemekleriyle karışmış ve ortaya çok çeşnili bir mutfak çıkmıştır.

Güney Afrika'nın bazı bölgelerinde yapılan bir yemek diğer bir bölgede bulunmayabilir. Bölgelerin kendilerine özgü değişik özel yemekleri vardır. Bunlardan bir tanesi kıyı şeridinde suda yetişen bir çiçekten yapılan "katır çiçeği çorbası" dır. Zaten bu yörede klasik çorba türleri sevilmez. Mısırla yapılan "Porridge" gibi klasik çorbalar iç ve kuzey bölgelerde çok sevilerek yenir. Ama balık ve deniz ürünleri hem kıyı şeridinde hem de iç bölgelerde sevilir ve yenir. Güney Afrika dünyanın en bol ve lezzetli deniz ürünlerine ve balığına sahip bir ülkedir. Halk bunları kendilerine özgü metotlarla ama Hint baharatları katarak pişirir. Pişirme teknikleri olarak en çok ızgara kişniş acı biber tuz karabiber sarımsak ve maydanozdur.

Güney Afrikalılar sığır etini kişniş tuz ve karabiber ile kurutup ince ince keserek yerler. Ayrıca ince kuru sosisleri de çok lezzetlidir. Bu kuru eti ve sosisi hem yemek yapımında kullanırlar hem de her öğünde yiyebilirler.

Güney Afrikalılar çok ekmek tüketirler. Ekmekleri daha çok siyah ekmektir.
Güney Afrikalılar genellikle hafif tatlılar severler. Bunlar içinde en ünlüleri "Milk Tart" ve "Dumpling"dir. Bizdeki burma tatlısına benzeyen özel bir tatlıları da vardır. Ülkede çok çeşitli tropikal meyveler yetiştiği için halk tatlı yerine genellikle meyveyi tercih eder.
Bu zengin çeşnili mutfak genelde ete balığa bakliyata ve sebzeye dayanır. En çok kullanılan etler sığır tavuk ve domuz etleridir. Bu arada bu ilginç ülkenin mutfağında "deve kuşu" ve "timsah" etleri de özel günlerde yenir