 |
|
||||||||
| Şiirler ve Yazılar Beğendiğimiz yada yazdığımız şiir ve yazıları burada paylaşabiliriz. |
 |
| Seçenekler | Stil |
01-09-2008, 23:02
|
#1 |
şşşt....sus......
Şiiiiiiii... Sus... Susmalar sana... Susturmalar bana kaldı... Bu günde hüzün uğradı sokağıma... Aşkın kırıntıları battı parmak uclarıma... Ve ısırgan serpildi yollarıma... Sus yüreğim, sus... Kimse duymasın. Gözlerim acı yanlı bir vuslata bulanmışcasına nemli ve yüreğim, yüreğim ise sürgün edilmişcesine yerinden kederli... Onun gidişine dayanamayan odamın duvarları dökülmeye yüz tutarken pul pul, ben ise sus pus oyunları kurdum kendimce... En çok da sessiz oynan bu oyunun içinde sus kelimeleri oluşturdum, söylenmese de... Hani olur ya bir gün bir yerler de sana söylemeye gerek duyarım diye...Evet, yüreğim doğru duydun ihtiyacın olacak buna her ne kadar itiraz etsen de... İkimiz de biliyoruz artık ne o dönecek geriye, ne de gözlerimiz bakacak eskisi gibi üşüyen bir kedinin gözlerine onun gölgesini gözlerinde bulayım diye... Giden gitmiştir bir kere ey deli gönül, gidenin nerde görülmüştür döndüğü geriye... Dönse bile gitmek için çoktan almıştır biletlerini sen uyurken dizlerin de... Ama bizim kırlangıcımız burada olsaydı ne giderdi, ne de gitmek için dönerdi. Bizim kırlangıcımız hep bizimle, burada dizimizin dibinde kalırdı değil mi? Biliyorum yok, yok olduğunu kendime yediremesem de söylemeliyim bunu ara sıra kendime... Şimdi burada olsaydı ikimizi de okşardı, onun yanında güvende olduğumuzu hisseder uyurduk sonsuz bir huzurun verdiği derinlikle... Gözleri gökkuşağının mavi ve yeşil karışımıydı ve en çok da kırmızı ve turuncuya bayılırdı...Biz ise gözlerini anımsatan hem mavi ve yeşile, hem de en çok sevdiği kırmızı ve turuncuya bayılırdık seninle ve ne zaman gökkuşağı çıksa, görücüye çıkarırdım seni göğsümü gere gere... ...Öğürsüyen yanlarım çoktan yıprandı bile yokluğuyla... Sen nasılsın şimdi kaldığın o daracık yer de, boğulmakta mısın yoksa hala bir umut deyip kendini paralamakta mısın? Ah, yüreğim ah... Zaman ne denli acımasız ve kamçılı baksana ikimiz de bunca zamana rağmen ne haldeyiz... Ve gelmeyecek birini öyle boşluğa takılan gözlerimizle beklemekteyiz. Gelecek değil mi? Sende öyle umuyorsundur umarım ve umutsuzluğa bulamıyorsundur ona adadığımız cümleleri... Şiiiiiiiiii... sus... Sus yüreğim, sus ölmedi o.... Ne seni, ne de beni bu amansız gidişiyle yaraladı o... Böyle bir gidişi o istemedi ve ölüm en çok da ona erken geldi. Sus da hissetmesin yattığı yerden can çekişlerimizi... Sus yüreğim, sus aman sakın duymasın bizi... Duyup da sakın üzmesin kendini... |
|
|
|
|
|
|
|
|
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
