Bazen herşey seni öyle özletiyorki..işte o an durduramıyorum içimdeki çocuğu...koş diyor git sevdana..Sarıl O'na diyor..anlat içindekileri...Hani sen sevdana koşarken hiç yorulmazdın?..neden bu yılgınlık neden bu bitmişlik duygusu...düşünme sadece koş...alabildiğine koş yüreğine...söyle,sevdim de...hemde çokkk sevdim...yüzlerce kez binlerce kez O duymasada söyle...
iyide çocuk dinlesem seni üzüleceğim..maratona güzüm yok diyorum..yüreğim yandı söndüremedim,,sonu yok bu koşmanın diyorum....
söndürme zaten diyor İÇindeki ateşi...bırak yansın kavrulsun...sönmeye yüz tutmaya başlayınca alevlendir diyor...hem bilirsin küller bir işe yaramaz diyor...neyin sonu varki,son ne ki!!!Hiçbir yolun sonu yok ki!!sonu olsa yolların sevdanın ne anlamı kalır ki...sen koş diyor durma koş...bir gün diyor rastlarsın o yolların birinde yüreğine...sevdana yol al hadi koş,koş...yorulma koşmaktan...haykır o yollardan geçerken O'nu sevdiğini....duymasada O, hisseder o yollardan geçerken....
iyiki diyorum varsın çocuk...O yollarda ne çıkar karşıma bilmiyorum...ama ben yüreğime sevdama koşuyorum...hemde hiç yorulmadan yılmadan...sende hiç gitme yüreğimden çocuk...asıl sen gidersen sevdamın tadı yolların anlamı olmaz...hadi hazırlan çocuk..bu günden itibaren sevdamıza yol alıyoruz...
07-06-2008, 00:11
Yüreğimdeki Çocuk
Normal
