... Ey Hayat
Bütün öfkem sana bilesin!
Bu damarı çatlayan ar seninGünahını benim kanımda arama!.. /Varlığına deliykenYokluğuna delir(e)memekSusuzluktan dudakları çatlamış bir ağıt gibi yakıyor beynimi.Tut ki, alev alsa senli bildiklerimSen mi kül olursun ben mi?En fazla sensiz gibi, en az sensizlik kadar bu ömrümKüf kokuyor caddeler, virajlarında boğuluyorum.Ağıtlar kendi kendini yakıyor!Kırılıp dökülüyorum, yavaş yavaşToplama!/.. Ey Hayat!Oluk oluk kanatsan da ömrümüVarlığın, burnumda ince bir sızıdan ibaret../Parmağımı basıyorum acımın en kanayan yerineÖfkem alnının ortasından vuruyor hayatı,Avuçlarımdan düşüyor yüreğin...Şimdi sen mi kanıyorsun ben mi?En fazla sen gibi, en az sen kadar bu ömrümAdadığım adaklar dünlere,Yarın, gözlerine yazılmış güzel bir şarkı gibiSensiz dinlersem, bil ki gözlerini unutmadım..Ne çok direndim oysa,Cevabını bilmek, sorunun can yakıcı ağırlığını hafifletmiyormuşZaman sadece bir süs kolumda,ey hayatTut ki gece yorulsa, düşürse ruhumu bir yıldız kayarkenSen mi kaybolursun ben mi?SöyLeme!
alinti