ABD'de yayımlanan Sulletion of The Atomic Scienist dergisi 6 yıl önce, “ABD'nin İncirlik'teki 90 atom bombasından 40'ının kullanımını Türkiye'ye bıraktığını" yazınca, konunun Türkiye’de ses getireceğini düşünmüştüm.
Türk medyası ne derginin haberine, ne de aynı günlerde CHP Adana Milletvekili Tacidar Seyhan'ın, “İncirlik üssünde ABD'nin atom bombası bulundurduğu yolundaki iddialar doğru mudur? Doğru ise silahların türü ve miktarı ne kadardır?" şeklindeki soru önergesine yeterince ilgi göstermemişti. Konuyu 17 Mart 2004 tarihli bir yazıda ayrıntılı olarak ele almıştım.
Milli Savunma Bakanı Vecdi Gönül’ün soru önergesine verdiği cevap hiç tatmin edici değildi. Hatta cevap olduğu bile söylenemezdi. Bakan Gönül soruya ilişkin yanıtında, soru önergesine verilecek cevabın gizlilik dereceli bilgiler içerdiğini belirterek, ''Soru önergelerine verilecek cevaplara gizlilik kaydı konulamamaktadır. Bilindiği üzere TBMM Başkanlığı'nın yazılı soru önergeleri ile ilgili yazışmalarında da bu husus not olarak hatırlatılmaktadır. Bu nedenle soru önergesindeki sorular cevaplandırılmamıştır'' demişti. Kaldı ki bakanlık bu yöndeki tüm sorulara benzer cevaplar vermektedir.
Milli Savunma Bakanı Vecdi Gönül ''Soru önergelerine verilecek cevaplara gizlilik kaydı konulamadığı için cevaplandırılmamaktadır'' dese de, maşaallah TSK’nın envanteri ile ilgili bilgiler Batı medyasında çarşaf çarşaf yer almaktadır. Yani Meclis çatısı altında milletvekilinden sakınılan bilgiler Batı ülkelerinde gazete bayilerindeki mecmualarda satılmaktadır.
Gelelim konunun güncel yanına...
Son günlerde Türkiye’deki atom bombaları ile ilgili Batı medyasında yine çok sayıda haber çıkıyor ama, Türk medyası yine yeterince ilgili değil. (Tıklayınız)
İngiliz The Times gazetesi, 8 Nisan’da Rusya ile stratejik nükleer silahların indirimine ilişkin anlaşmaya imza atmaya hazırlanan ABD Başkanı Barack Obama’nın, ABD’nin nükleer politikasını yeniden yazacağını, bu bağlamda, aralarında Türkiye’nin de bulunduğu NATO ülkelerinde bulunan nükleer silahları geri çekmek için harekete geçeceğini yazdı.
Bunun önemli ayaklarından birini, Türkiye, Belçika, İtalya, Almanya ve Hollanda’da bulunan ve uçaklardan atılan 200’e yakın B61 tipi nükleer bombanın geri çekilmesi oluşturuyor.
Konuyla ilgili bilgi veren Batılı kaynaklar, Türkiye’deki İncirlik Üssü’nde halen 90’a yakın taktik nükleer bomba olduğunun tahmin edildiğini, bunların 50’sinin Amerikan, 40’ının da Türkiye’nin kontrolünde olduğu kaydediliyor. Bu rakamlar, 6 yıl önce basına yansıyan envanter bilgileri ile de örtüşüyor.
The Times, söz konusu bombaların geri çekilmesiyle ilgili bir kararın ancak NATO çerçevesinde alınabileceğini, Belçika, Hollanda, Almanya gibi NATO ülkelerinin, “bunları gerekli kılan şartların ortadan kalkması nedeniyle” bombaları artık istemediğini yazdı.
12 Eylül 1980 sonrası İstanbul’da liseyi okurken, emekli bir albay olan Milli Güvenlik dersi hocamıza, ‘atom bombamız var mı’ diye sormuştum. ‘Evladım, ben sana şimdi nasıl cevap vereyim. Aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık. Yok dersem siz üzüleceksiniz. Var dersem beni sıkıntıya sokacaksınız’ demişti.
Varmış ama, bizim değilmiş baksanıza... Birçeşit gerdek gecesi yüzgörümlüğü gibi imiş bombalar...
ABD Türkiye’deki nükleer silahlarını geri çekerken tamamını mı götürür, yoksa Batı medyasında yer aldığı gibi 40 tanesini Türkiye’ye bırakır mı bilemiyoruz.
Bırakırsa hangi koşullarda bırakır, kullanımı hangi şartlara bağlı olur, varsa şifre ve kodları kimde olur, kullanımda nihai izin mercii kimin onayına bağlı olur bilemiyoruz.
ABD – Türkiye ilişkileri 60 yıldır ilk defa ABD’nin istediği tek taraflı şekilde cereyan etmemeye başladı. ABD tarafı bundan rahatsız. Türkiye – İran ilişkilerinin seyri ve Türkiye’nin Ortadoğu’da ve bölgesinde aktör olma isteği ABD tarafını rahatsız ediyor.
Sözde Ermeni Soykırım iddiaları konusundaki gelişmeler Türk kamuoyunu rahatsız etti. İncirlik Üssü ile ilgili rahatsızlıklar bu vesile ile daha yüksek sesle ifade edilir hale geldi. ABD tam da bu safhada Türkiye’de atom bombası kalmasın diye de düşünmüş olabilir. Bir kısmını gerçekten bırakıp bırakmayacağı tartışılacaktır.
Bir aşı bile...
Yazımızı şöyle bitirelim. Yakın bir tarihte genetik alanında profesör bir bilim adamı ile bir uçak seyahatim oldu. Dediği şu: Türkiye hala kan grubu bakılan kimyasalı, önemli hiçbir aşıyı üretemiyor.
Bırakın emanet atom bombasını, dışarıdan satın almazsa yaralanmış askerinin kan grubuna bile bakamayacak olan bir ordu ile kime karşı neyin savaşını vereceksiniz?
Askerimizin kullandığı silah ve teçhizatın, helikopterin, attığı bombanın ne kadarı yerli....
Hilmi Özkök Paşa Genekurmay Başkanı iken Harbiyede yaptığı konuşmalarda geleceğe dair müthiş vizyon çizer, dünyanın gittiği noktayı anlatırdı.
İlker Paşa ise sürekli iç siyaset konuşuyor, konuştukça TSK’ya olan güveni sarsıyor. Bir defa bile olsun TSK’ya vizyon çizen beyanı olmadı. Polemiklerin insanı oldu. Ülkenin geleceğine dair tasavvurda bulunacağına, ülkeyi dünkü bataklığa ve kısır döngüye çekmek isteyenlere sahip çıkar görüntü çizdi.
İlker Paşa biraz da TSK’nın bu hallerini tartışma konusu yapsa da, biz de yerli malı savunma sistemimizle gurur duysak. Elin adamının ülkemize konuşlandırdığı emanet atom bombalarını ensemizde hissetmesek.
Ne dersiniz?
Prof. Dr. Osman ÖZSOY