02-18-2009, 03:03 | #1 |
TEBBET süreyi celile
Tebbet Süresi
İbn Abbas dedi ki: “Rasulullah bir gün Safa tepesine çıktı ve: “Ey Sabahah, koşun ey Kureyş topluluğu!” diye nida etti. Bunun üzerine Kureyş toplandı ve: “Ne istiyorsun? Ne haberin var?” dediler. O da: “Ben size sabah akşam düşman baskısına uğrayacağınızı haber verecek olsam beni tasdik eder misiniz?” diye sordu. Onlar: “Evet” dediler. Rasulullah buyurdu ki: “Ben sizi önünüzdeki şiddetli azabtan sakındıran biriyim.” Bunun üzerine Ebu Leheb: “Seni helak olasıca. Bizi bunun için mi topladın?” dedi. Allah teala da bu sureyi indirdi.” (Buhari, Cenaiz: 1394, Menakıb: 3525, Tefsir: 4801, Müslim, İman: 355, 356. Tirmizi, Tefsir: 3363, Nesai, Tefsir: 734; Vahidi, Esbab-ı Nüzul; Suyuti, Esbab-ı Nüzul Lübab-ı Nükul) İbn Abbas şöyle dedi: “Rasulullah ayağa kalktı ve şöyle dedi: “Ey Galib oğulları, ey Mürre oğulları, ey Kilab oğulları, ey Kusayy oğulları, ey Abd-i Menaf oğulları! Ben, siz ‘lailahe illallah’ demedikçe size Allah’tan gelecek bir zararı ne önleyebilirim, ne de dünyadan bir nasip sağlayabilirim.” Bunun üzerine Ebu Leheb: “Helak olasıca bizi bunun için mi buraya topladın?” dedi. Allah teala da bu sureyi indirdi.” (Zayıf hadistir. Çünkü senetteki Kelbi yalancılıkla itham edilmiştir. Vahidi, Esbab-ı Nüzul) İbn Abbas dedi ki: “En yakın akrabalarını uyar!” (Şuara: 2/214) ayeti inince Rasulullah Safa tepesine geldi ve O’nun üzerine çıktı. Sonra şöyle seslendi: “Ya Sabahah, ey Kureyş topluluğu!” Bunun üzerine insanlar toplandı. Daveti duyanlardan bazısı geliyor, bazısı da yerine adam gönderiyordu. Rasulullah buyurdu ki: “Ey Abdu’l-Muttalib oğulları, ey Fihr oğulları, ey Lüey oğulları! Eğer ben size şu dağın eteğinden atlıların çıkacağını ve onların size zarar vereceklerini haber versem beni tasdik eder misiniz?” Onlar da: “Evet.” dediler. Rasulullah: “Öyleyse ben sizi önünüzdeki şiddetli azabtan sakındıran birisiyim.” buyurdu. Bunun üzerine Ebu Leheb: “Helak olasıca. Bizi davetin bunun için miydi?” dedi. Allah teala da bu sureyi indirdi.” (Buhari, Cenaiz: 1394, Menakıb: 3525, Tefsir: 4801, Müslim, İman: 355, 356. Tirmizi, Tefsir: 3363, Nesai, Tefsir: 734; Vahidi, Esbab-ı Nüzul) Yezid b. Zeyd denilen Hemdan’lı bir adam dedi ki: “Ebu Leheb’in karısı Nebi’nin yoluna diken parçaları koyardı. Bundan dolayı bu sure indi.” (İbn Cerir; Suyuti, Esbab-ı Nüzul Lübab-ı Nükul) İbn Münzir de İkrime’den buna benzer olarak rivayet etmiştir. (Suyuti, Esbab-ı Nüzul Lübab-ı Nükul) |
|
|
|
Konuyu Toplam 2 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 2 Misafir) | |
|
|