Sonbahar Teslimiyeti

Eylül''de kırılmış bir bebeğin
halâ onarılmamış kolu gibiyim,
kış boyunca.

ayak üstü,kapı aralığında
fısıldaşmak kadar
ani ve kısacıksın.
bitiveriyorsun…

madem seviyorsan
gözlerine neden gelemiyorum?

sen gel gözlerime
korkma
gir en uzak odalarıma.
gizlendiğim sonbahar tablolarına
baharı getir,pembelerin
en ışıklı tonlarıyla...

ya da götür gözlerine beni
inmeden kirpiğimize
sonbahar teslimiyeti.

yüz kızartıcı suçlar işlesin
dillerimiz ve
çoğalsın gizlerimiz.

hep acıyorum sensiz
görmüyor musun
kışın son günlerindeyiz.