“Hayatımdan Sayfalar”ı yazarken kronolojik tarih sıralamasına göre yazmayı düşünmedim. Hani sohbet ederken
“laf lafı açar” ya… İşte bu kitabı o şekilde düşünerek yazdım. Yani laf lafı açtı, hayatımın sayfaları bir oradan, bir buradan açıldı
durdu. Yine de“pek çok şeyi” yazmadım. Kimsenin canı yansın istemedim. Onun için de yazmadıklarımı “kendime” sakladım.
Biliyorum ki, kitabımı o şekilde yazsaydım, yer yerinden oynardı. Sabah akşam, görsel ve yazılı medyada olurdum.
Ama dedim ya, o zaman birileri üzülürdü. Yine de “sahne ve ekran gerisini” merak eden pek çok kişi kitabı okurken, benimle bir yolculuğa çıkacak. Bilmediği bazı şeyleri öğrenecek, bazı şeyleri benimle yaşarken gülümseyecek, eğlenecek.
Kitabımda: Adları yazılı olanlar… Adları bende saklı olanlar… Artık aramızda olmayanlar… Hayatımdan geçip de kitapta yer almayanlar… Sizlerle renklendim… Mutlu oldum… Uçtum… Eğlendim… Olgunlaştım… İyi ki sizleri tanıdım.
İyi ki sizlerle bir şeyler paylaştım İyi ki hepiniz vardınız. Sizleri gerçekten seviyorum… Hayatımın sayfalarını karıştırırken, yaptığım, yaşadığım her şeyden dolayı mutlu ve gururluyum.