Kuyruklarından Yapışık İki Kertenkele

[Hasret]

Kuyruklarından Yapışık İki Kertenkele





...ağız boşluğumda yankılanarak...

Dur!
Dur(ma)...
Dur hemen durdurma
Akşamına sağnak yapan (akış)kanı

Biz seninle ancak bir ambulans
Ancak bir nüans içinde beraberdik

Biz seninle hayatlarına en güzel uçurumu birbirini sevmekle açanlardandık.

Şimdi görüyorum ki farklı istikamete giden trenlerden birbirine kaçamak bakan iki yabancı kadarı da olabiliyoruz.
K(an) kaybından ölüyoruz da sızlamıyoruz.

Öyle ya...Biz seninle bir migren ağrısının kesmekte zorunlu olduğu baş
Biz seninle baştanaşağı yalnızdık işte...

Dur!
Dur(ma)..
Kimbilir kaç bin yıl önce söndün de ben yeni görüyorum dudak kıvrımlarında kıvranan gerceği.

Vur!
Vur(ma)
Alnına dayadıktan sonrası kolay
Ben de dibini getirdiğim şişeden bakıyor olsaydım hayata
Biraz bulanık görürdüm belki geçmişi.
Oysa patlayan dikişlerin pansumanı yok
Az çok bilirsin...
Biz seninle uçmaya hazırlanan bebek martının ilk düşüşü
Bu düşüşün ilk kırık kanadıydık.
Layığımız olmamalıydı her gece şehri ,
Terkedilmiş bir binanın çatı katından izlemek...

Biz seninle emindik ya kendimizden
Hayat devam ediyordu...

Katık olabiliyorduk ya başka 'sadece dostuz...' lara
En büyük yanılgıyı parfümümüzü değiştirmekle yapıyorduk

Ne fark ederdi yatak is koksun, sis koksun
Ne fark ederdi yüzün değdiği yerden yüzsün derimi...
Biz seninle yakaya iliştirilen bir (c)esaret madalyası
Biz seninle babasız çocukluğumuzda patlayan tokattık
Senin gömleğin hep ütüsüz
Benim ceketim hep cebinde iki azı dişi taşıyan
Senin gözlerin yanan bir ormanın koynuna açılır
Benimkiler boğulan bir kız cocuğunun yüzünde kapanırdı.

Git!
Git(me)
Ne fark ederdi 'hoşçakal'ın kimin son sözlerine yerleştirildiği.

Biz seninle aynı oyun bahçesine gömülmeyi kaldıramayan veletlerdik
İlk harçlıklarıyla bir kutu mermi alan!


alıntı.....

[Kasim_55]

TESEkkurLer