12-05-2008, 15:33 | #1 |
Sonu Yok Umma'nın
Ya seslendirmeli artık tüm birikenleri .. Ya da sindirmeli ! Böyle sus pus kalmışken yürek, Böyle lal kesilmişken dile-me-k şimdi hemen sona ermeli aslında direnmek ! Hani kuşlar gibi özgür kalmak ... -Aklımın iplerini saldım- Unuttuğum,gelmesin aklıma bir an bile diye sandıklara sakladığım, Varken yok yaptığım, Öğrenmemiş saydğım herşeyi sahipleniyorum şimdi! Diyorum ... Sonra sebepsiz vazgeçiyorum yol almaktan .. Sebepsiz mi dedim ben ! Peki bu kaçıncı .. Kaçıncı çıkışım yola ! Bütün kırıklarımı toplayıp yerlerden ellerim kanaya kanaya , Kaçıncı kanayışım umutlar içinde ! Artık kan-mıyor yüreğim .. Ne yaparsam yapayım , inandıramıyorum onu ! Bu nasıl bir küsmek , Bu nasıl bir yıkılmak ki ağzımla kuş tutsam bile , yok işte ! Yara-namıyorum aşka !! Yara-ladım diye belki onu fütursuzca .. Durdum Dinledim Bekledim ........ Toplayıp da bütün cesaretimi sonra ;;; Son bir şans istedim ondan , Son bir şans ! -Uğraşman lazım çok- dedi .. Tamam dedim,hemde çok .. -Mutluluğun yakasına yapışıp da getirmen lazım bana-, dedi .. Tamam dedim , haydi tut ellerimden , Gökkuşağının renklerini sereceğim önüne çıkarıp da masallardan ! -Kırıklarım..Kırıklarım ne olacak- ... dedi ; Ben olacağım yara bandın diye haykırdım .. Hani o şarkıdaki gibi mi dedi; -Hem Yaram Hem Yara Bandım- ! Sustu ... -Bana düşünmem için biraz zaman ver- dedi ; Sustum ... Sonra ; Takılıp kaldık işte zamana .. O düşünürken şimdiki zamanda , Ben umutlarımı büyütüyorum arkadaş olsun diye bana gelecek zamanlarda ! Bitecek bir gün bu bekleyiş , biliyorum ... Konuşacak en sonunda ! İşte o ana kadar benim yüreğim ağzımda , Ve ağzımda hep aynı yakarma ; "Desenki <beni ne kadar> sokağın tavanı kadar" ... |
|
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|