uzakların çağrısı

[geist-madchen]

Huzun...
Nikotin tadinda bisey bu...
Ve aliskanlik yapiyor...
....
Huzne alisik gonuler daha dayanikli...
Bunu biliyorum...
....
Hayata hep gozyasi penceresinden bakmak.
Aciyi saklamak ve onu mukaddes bir emanet gibi tasimak asilce...
....
"Ardimda yangin bir sehir var...Yikintilarin ustunde hâlâ dumanlarin tuttugu...
Kosebaslarinda yarali ve gonulu yarali insanlarin dalip dalip gittigi,sokak aralarinda saskin kedilerin dolastigi yangin yeri bir sehir..Donup bakiyorum.Sirtimda alevlerin sicakligi hâlâ...Gozyasi kaynagim kurumus...Gozyasi yollarimda sararmis otlar...Gozlerim ufukta...Kacip giden ruzgâri ,yangin buyuten o ruzgâri ve geciken yagmuru ariyorum..."
...
Huzun...
Acinin cicegi...
Aci ve acilar,onlara esir olmak yerine oynasmayi tercih edenleri bir heykeltras gibi bicimlendiriyor.
Acilarla oynasmak...
...
Huzun uzaklarin cagrisidir...
Her gun yuzlerce binlerce defa yollara duser de dusunceleriniz,bedenini hapistir ve kacip kurtulamazsiniz...
Huzun uzaklarin cagrisidir...
Gidemezsiniz...
Huzun kacip giden son trenin ardindan bakakalmaktir gece yarilari garlarda...
Huzun, usumektir uzayip giden demiryollari boyunca yururken...
Huzun, usumektir gecenin bir vakti sizi aramak icin cirpinan karanlik dalgalara ve sehrin isiklariyla oynasan yakamozlara cevapsiz kalirken...
Huzun, aglayamamaktir...
Aglamak icin cirpinirken aglayamamaktir...
...
Huzun,ask satmaktir duvarlara...
Huzun,askta bogulmaktir ve kimsenin anlamamasidir feryatlarinizi...
Huzun, icten ice yanarken usumek ve urpermektir...
Huzun yalnizliktir...
Yalnizliksa soylu bir duygu kristal kadehle size sunulmus...
Ve aliskanlik yapar...
....
Huzun,uzaklara ait olup yakinlara hapsolmaktir...