Bir kişi münafık olup-olmadığını nasıl anlar ?

[Melancholy]

İnsan kendinin münafık mı, mü'min mi olduğunu bu dünyadayken anlayabilir mi? Cevabı bu yazıda...

Mehmet Paksu'nun yazısı

Münafık olmadığımı nasıl anlarım?
Ben ara sıra kendimin münafık olduğunu düşünüyorum ama...
Ben ara sıra kendimin münafık olduğunu düşünüyorum ama "Allah'tan ümit kesilmez" diye ibadete ısrarla devam ediyorum. İnsan kendinin münafık mı, mü'min mi olduğunu bu dünyadayken anlayabilir mi acaba? Çok merak ediyorum. (Rumuz: Meçhul)

Gayet iyi anlar ve bilir. Bir kere "münafık olmak" gibi bir korkuya girmeniz, böyle bir derdi taşımanız bile başlı başına sizin ne kadar sağlam bir mü'min olduğunuzu göstermek için yeter.

İkinci olarak, Allah'ın varlığı ve birliği hakkında, Peygamberimiz Hz. Muhammed'in (a.s.m.) Allah'ın elçisi olmasında, başta meleklere iman gibi diğer iman esaslarında herhangi bir şüpheniz yoksa ibadetlerinizi de yapıyorsanız, neden münafık olasınız, neden böyle bir sıkıntıya giresiniz?

Münafık olmak öyle sıradan bir şey mi? Basit bir mesele mi? İnsanın içinden böyle bir şüphenin geçmesiyle münafık olunur mu?

Kur'ân daha ilk sayfalarında münafıkları tanımlarken öyle bir tarif getirir ki, kimin münafık olduğunu herkes açıkça anlar ve öğrenir.

***

Bakara Suresi'nin ilk âyetlerinin kısa meallerine bir bakalım, hemen konuyu anlarız:

"Bir de insanlardan, inanmadıkları halde, 'Allah'a ve âhiret gününe iman ettik' diyenler vardır."

"Güya Allah'ı ve inananları aldatmaktadırlar. Oysa kendilerini aldatırlar da farkına bile varmazlar."

"Onların kalplerinde hastalık vardır; Allah da hastalıklarını arttırmıştır. Yalan söyleyip durmaları yüzünden onlar için acı bir azap vardır."

"Onlara 'Yeryüzünde bozgunculuk etmeyin' dendiğinde, 'Biz ancak düzeltiyoruz' derler."

"Dikkat edin, onlar bozguncuların tâ kendisidir; lâkin bunun bilincinde değillerdir."

"Onlara 'Siz de herkesin inandığı gibi inanın' dendiğinde, 'O beyinsizler gibi mi inanalım?' derler. Oysa beyinsizlerin tâ kendisi onlardır; lâkin bunu da bilmezler."

"İnananlarla karşılaştıkları zaman, 'İnandık' derler. Şeytanlarıyla baş başa kaldıklarında ise, 'Biz sizinleyiz, Onlarla sadece eğleniyoruz' derler."

"Oysa Allah onları maskaraya çeviriyor. Ve onlara mühlet veriyor; onlar da azgınlıkları içinde bocalayıp duruyorlar."

"İşte onlar, hidayeti sapıklıkla değiştirmiş kimselerdir. Fakat ne bu ticaretlerinden bir kazanç sağlamışlar ne de amaçlarına ulaşabilmişlerdir." (2:8-16)

***

Bu âyetlerde anlatılan, tanıtılan ve tanımlanan herhangi bir sıfat sizde var mı, olması mümkün mü, kendinizi böyle görebilir misiniz? "Ben de bunlardan birisiyim" diyebilir misiniz?

Geçmeye geçmez, olması mümkün değil ama bir defa şeytan kafanızı kurcalamış, beyninizi karıştırmış, kalbinize şüphe tohumunu serpmeye çalışmış. Ancak bunların hiçbirisi sizde yok ve olamaz.

Hem neden olsun, ne sebep var, niçin böyle bir şeyi kabullenesiniz, böyle bir şeyi benimseyesiniz. Dininde, diyanetinde, ibadetinde, duasında yaşayan sizin gibi bir mü'min kardeşimizde böyle "hastalık" niçin olsun ki...

Bu tür düşünce bir şeytan vesvesesinden başka bir şey değildir, şeytanın hayal ekranınıza yansıttığı çirkin bir görüntüdür, düşünce kompitürünüze bulaşan bir virüstür, yanlış gelen bir mesajdır.

Üzerinde durmayın, ekranınızdan silin gitsin, bilgisayarınızı deletleyin bitsin, bu mesajı hiç okumadan yok edin kurtulun.

Böyle bir şüpheyi içinizde hissettiğinizde önce Eûzü-besmele söyleyin, ardından da kelime-i şahadet getirin, imanınızdan vesvese etmeyin, kalbinizi rahat tutun, huzurda kalın.


Bugün