Son nokta...

[kelebek35]

Ben beni ve bendeki her şeyi hediye paketi yapmıştım sana, Doğum günündü evet, evet unutmamışın, sende kabul etmiştin boynuma sarılıp. Sonra gittin giderken her şeyi ama her şeyimi götürdün sandım bende. Sana teşekkür ederim. Sana süslenerek ikram edilen bir meyve gibi sunduğum beni, hani şu mendil dedikleri, yakaya falan ...takılan, işi bittimi atılan bir bez parçası gibi suratıma attın; gittin…

Aylardır gözlerimdeki yaşları daha yanağıma inmeden siliyorum ki şu senin öptüğüm yanaklarımda ki dudak izlerin gitmesin ama sen gittin. Sen gittin evet unutmadın herhalde şimdi böyle konuşuyorum diye darılma bana sakın bu kadarına hakkım var sanırım. Evet dediğin gibi sende hak ettin bütün bu sözleri aslında fazlası evet ama senden sonra o kurduğum cümleleri de unuttum. Gerçi seninleyken hep yüreğimin bilinmeyenlerini senin ortaya çıkardığını düşünüp işte o bilinmeyen heyecanı sevgiyi yazardım sana ama sen gittin.

Bir giden bir kalan varmış sevdada hiç mi dinlemedin sen böyle şiirleri hani sende çantana alıp gitmiştin sevgileri bense hiçbir şey demedim deseydim gitmez miydin?

Yalan söylüyorsun işte bak benim o ağlamaklı halimden demi anlamadın, gözlerim deki yaşları daha gözümdeyken siliyordum görüyordun işte yada uzaklar o kadar mı kör etti seni ne vardı oralarda aşk mı, paramı, ne ne vardı söylesene sana sunduğum meyvelerden daha tatlı.

Bak yine sustun gördün mü sen konuştukça bana eski sevgilimi hatırlatıyorsun zaten o yüzden bence de susmalısın. O gitti çünkü bir ayıbı var bir cevap vermesi lazım bana şimdi sana sorsam cevap veremeyeceksin, soruyorum neden gittin?

Afiyet olsun yemişsin hayatın abuk subuk her sillesini ben sana dedim sen giderken, gözlerimdeki yaşlar bile gitme dedi, sen fark etmedin o kadar mı kördün, dilenci kadın geldi yanıma, yüzüme baktı sen gittikten sonra, elime bir mendil uzattı, meğer senin suratıma attığın mendilmiş fark etmedim gözlerimde ki buğudan, bide yazmışsın üzerine seni hep seveceğim diye madem sevecektin, neden gittin.

Anladım tamam üzülmemi istemedin hatta o yüzden gittin değil mi? evet, evet seni çok iyi anlıyorum ben de olsam aynısını yapardım dememi mi bekliyorsun, yapma Allah aşkı seni Muhammed’in Nur’u gibi sevdim sense bırakıp gittin, neden gittin?

Bak hala soruyorum sana neden diye, tam bir buçuk saattir konuşuyoruz şu çay bahçesinde, o kadar cümle kurdun, o kadar anlattın, ben hala anlamadım. Ben sana olan sevgimi böyle mi anlattım, azıcık hatırla, bak çok az, benim gibi anlat bana, Neden gittin.

Anladım şimdi seni evet bak isteyince oluyormuş demek ki, İsteyince dolaşıyorsun hala o sevdiğim buğulu namelerde, Hala seviyorum seni dememi sakın bekleme, On yıl sonra baksana, gözümdeki yaşlardan ilk ayında gittin, bir hatır sormadın bir mektup göndermedin ya bana, şu yazın tatlı meyvesi garibana, işte o zaman sen bittin. Bunu ben bile fark ettim, sen etmedin…

(Mücahit KANDIR)