Kuşların Kalbine Dokunmak (Vural Kaya) Özeti,Konusu,Karakterleri

[denizci]

Yazan: Abdullah Harmancı
Yazı Kaynağı: Edebistan.com
Renga isimli şiir kitabıyla (Ebabil,2007) ve çocuklar için hazırladığı öykü, şiir, masal antolojileriyle tanıdığımız Vural Kaya, şimdi de çocuklar için yazdığı denemeleriyle karşımıza çıkıyor. Kuşların Kalbine Dokunmak’ta otuz üç deneme yer alıyor.
Vural Kaya, şairlik avantajını kullanarak, hayata çocuksu bir gözle bakabilmeyi, çocuk edebiyatı bağlamında yazılmış bir eser için elzem şart olan o “çocuk bakışı”nı denemelerine yansıtmayı başarıyor. Bir çocuk kendi dünyasının içinden, “bizim” dünyamızı (nerden “bizim” oluyorsa!) bizlere tuhaf gelecek bir düzlükte anlar ve “büyümek” dediğimiz şey, bu “düzlüğü” hafife almak demek olmalıdır! Çocuk edebiyatı bağlamında eser veren bir yazarın asıl amacı, zannımca, işte bu düzlüğü, tuhaflığı, sözümona “çarpıklığı”, kendi çocukluğunu anımsayarak yeniden canlandırmaktır.

Çocuklar için yazmayı defalarca denemiş ve her defasında yazdığı satırları bilgisayarının en gizli köşesine gömerek orada unutmayı seçmiş olan ben, Vural’ın bu kitabında, daha bu ilk çocuk-kitabında neyi başardığını içten içe sezinleyebiliyorum. Vural, “çocuksu”luğu başarıyor. Bu bir. İkincisi, deneme türünün kendisine bahşettiği büyük özgürlükler içerisinde, zaman zaman şiire, zaman zaman öyküye, zaman zaman hatıra türüne ya da bizzat kendi hatıralarına dayanarak oradan “deneme”ler çıkartıyor. Aslında, bu metinlere, en azından bazılarına, “deneme” dememizin sebebi, başka bir şey demekte zorlanıyor olmamız.
Bunlara ek olarak, yazar, yer yer, modern dünyanın, bizleri ve bilhassa çocukları, nerelere, ne şekilde sıkıştırdığının, daralmışlığımızın, bunalmışlığımızın resmini çiziyor. “Bu güzelim masallar, belki bir gün, dev marketlere yem olacak.” diye başlayan deneme, Kaya’nın denemelerindeki mesaj verme, mesaj taşıma kaygısını belgeliyor. Öte yandan, tamamen çocuksu bir bakışın yansıtıldığı ve böylesi kaygıların yer almadığı denemeler de var: “R’lerle Y’lerin Maçı” buna bir örnek…
Bence Vural Kaya’nın hatıralarının sadeliğine sığındığı metinleri kitaptaki en başarılı denemeler… Yirmi yıl boyunca ilkokul öğretmenine mektuplar yazdığını ve hiç mi hiç cevap alamadığını anlattığı yazısı, insanın yüreğini sızlatıyor. “Islak Radyo” da öyle…
En iyisi de, benim bütün bu tanımlama, sınıflama, sınırlama çalışmalarıma karşılık, Vural’ın denemelerinin çoğunun bir çerçevenin içine sığdırılmasının çok zor oluşu… Bunlara ancak “başka bir şey” demekle yetineceğim… “Başka türlü” metinler… Şaşırtıcı, çocuk zekasını y a n s ı l a y a n, etkileyici metinler…

Yayıma hazırladığı ya da yayımlanmayı bekleyen dosyalarıyla Vural Kaya, çocuk edebiyatında ısrarcı olacak gibi gözüküyor. İnşallah öyle olur…