bir soru çankaya adaylığını bitirdi

[çakır]

Bugün için yazmayı düşündüğüm yazının başlığını günler öncesinden “MHP’nin Çankaya adayı fırsat tepti” şeklinde belirlemiştim. Fakat yazının ana teması olan konuyu güçlendirmek için malzeme ararken, öyle tarihi anekdotlara denk geldim ki, hem güldüm hem eğlendim.
Şuradan başlayalım.
Bazılarına nasılsınız diye sorulduğunda, “Allah bugünlerimizi aratmasın” derler.
Güzel bir duadır...
Bugünlerde siz bakmayın ülke gündeminin gergin gibi olduğuna... İyi günler bu günler... Yakın gelecekte mumla arayacağız bugünleri.
Kıran kırana cumhurbaşkanlığı seçim süreci yaklaşıyor. İyi ama erken değil mi, neden bugün bu konuyu buraya taşıdınız ki diyebilirsiniz...
Sebebi şu efendim, geçtiğimiz 2 hafta içinde Çankaya için en güçlü isim olabilecek adaylardan birini şansını hepten yitirdi de ondan...
Cumhurbaşkanlığı seçim süreci geldiğinde öyle isimlerle karşılaşacaksınız ki, CHP’nin adayına bile baktığınızda, “yahu ne oluyor, Saadet’in adayı olmasın bu...” diyeceğiniz günler gelecek.
AK Parti’nin gösterdiği adayın şansını azaltmak, kendi adaylarının daha geniş seçmen kesimlerinden oy alabilmelerini sağlamak için, seçimde iddiası olan partiler Türkiye ortalamasına hitap eden aday çıkarmak zorundalar. Değil CHP’nin mevcut milletvekillerinden birinin, partiye şu an kayıtlı hiçbir üyesinin 2 turlu seçimde aday gösterilebilme şansı yok.
AK Parti’nin göstereceği adayın özelliklerini bastıracak, hem muhafazakar nitelikleri olan, hem diğer partilerin seçmenlerine hitap eden yönü bulunan sevecen, pozitif enerji yayan, Özalvari adaylar çıkarmak zorundalar.
İki turlu seçimde adayınızı ilk turun ardından ilk ikiye sokamazsanız hiçbir anlamı yok. Bir adayın ilk ikiye kalması ise, tüm siyasi partilerin seçmenlerinin kendilerinden özellikler taşıdıkları kanaatine vardıkları bir profil ile ancak mümkün.
Kişisel kanaatim şudur: Türk insanına tarihi sevdiren insan olarak bilinen Topkapı Sarayı Müdürü Prof. Dr. İlber Ortaylı değil MHP, CHP adayı bile olsa, çok geniş yelpazeden destek görecek Türkiye’deki önemli figürlerden birisiydi. Seçim kampanyaları yürüten bir bilim adamı olarak söyleyeyim, karşısında kim olursa olsun, kendisine ipi göğüstletmek çok kolaydı. Siyasal iletişimle uğraşanlar için pazarlanabilecek çok uygun bir üründü.
Sakalı bile sorun olmazdı...
Öyle bir profildi ki, aday gösterilmesi söz konusu olsa, rijit çıkışları ile bilinen CHP vekili Canan Arıtman bile, “iyi ama hocam, o sakalla çıkılmaz Çankaya’ya, kes şu sakalları” demeyi aklından geçirmezdi. Kimseyi tırmalayan bir yanı yoktu.
Fakat MHP Siyaset Okulu’nda verdiği dersteki sözleri, özellikle Anadolu insanının incinmesine neden olacak beyanları, şansını sıfıra indirdi. Sözlerinin maksadını aşması ve yanlış anlaşılmış olması bile durumu toparlamaya yetmez. Eskaza aday gösterilse, siyasal iletişimle uğraşanlar için çok kolay yenilir yutulur bir aday haline geldi.
Aslında konu kapanmak üzere gibiydi. Fakat Ortaylı'nın sözlerinin en şanslı isim olarak görüldüğü TBMM Onur Ödülü adayını belirleme arifesine denk gelmesi işin seyrini değiştirdi, sözlerini daha da tartışılır hale getirdi.
Geçtiğimiz günlerde Haber7 editörü Ersin Çelik’e takıldım. “İlber Hoca seni arattırıyormuş” dedim. “Neden ki?” dedi. “Sen değil misin, Ankara’daki zevatı röportaj amaçlı arayarak ve -bu şartlarda İlber Hoca’ya verilmesi düşünülen TBMM Onur Ödülü için hala en kuvvetli aday olduğunu düşünüyor musunuz?- diye sorarak konuyu farklı isimlerin beyanları ile defaatle Haber7’ye taşıyan. Eğer İlber Hoca’ya darbeleri meşru gösteriyor gibi algılan sözleri nedeniyle TBMM Onur Ödülü verilmekten vazgeçilirse, en büyük nedeni sensin” dedim. Haber7’nin kamuoyu oluşturma gücü bu olayda da gösterdi kendisini.
Velhasıl kelam, kişisel kanaatim odur ki, İlber Ortaylı sadece TBMM Onur Ödülü’nden olmadı, CHP veya MHP’den halkoylaması ile Çankaya için aday gösterilme şansını da yitirdi. Üzerinde çok kolay uzlaşılacak bir isimdi.
Gelelim yazıya başlık olan konuya...
Bir söz, bir çuval inciri berbat eder mi, bir başka örnek üzerinden ona bakalım.
28 Şubat sürecinin baş aktörü emekli general Çevik Bir, Demirel sonrası 2000 yılındaki Çankaya seçimi için aday olduğunu açıklamak için Fenerbahçe'nin medyatik başkanlarından Ali Şen'in yönettiği programı seçer. Toplantı 1999 yılı Kasımın son günlerinde yapılır.
Toplantıya, aman bir 'tatsızlık' çıkmasın, al takke ver külah olsun diye özenle gazeteci seçilir. Gecenin yansımasını son cümlede yazalım ama, önce ev sahibi Ali Şen’in o geceyi değerlendirdiği konuşmasını (Sabah, 1 Aralık 1999) aktaralım.
Şu sözler Ali Şen’in:
“Bugün sokağa çıkıp sorsanız Çevik Bir'in liderliğine itiraz edecek, onu istemeyecek az vatandaşımız çıkar. Evvelki akşam (RUYİAD) yönettiğim konferansta Çevik Bir konuşmacıydı. Çevik Bir'in bu kararlılığı Türk toplumunun her kesiminden olan o geceki insanları o kadar çok etkiledi ki Paşa'nın "Varım" kelimesini ayakta alkışladılar.
Yeni bir lider doğuyor. Halkın peşinden gideceğine inandığım bir lider. Yeni yüzyıla Türkiye'yi çağdaş bir şekilde taşıyacak yeni bir liderin Çevik Bir olmaması için hiçbir sebep yoktur.”
Sonra ne mi olur?
Gazeteciler özenle seçilmesine rağmen, o gece programa 'sehven' çağrılan Murat Birsel'in "ilk yüz günde ne yapacaksınız" sorusuna canı sıkılan ve sinirlenen Çevik Bir'in sert cevabı hayal alemindeki generalin balonunu patlatır.
Ertesi günü Yeni Şafak’ın manşeti şöyledir: “Ali Şen başkan, Çevik Bir şampiyon.” Aynı gün Bekir Coşkun Hürriyet’teki köşesinde, “Bence 28 Şubat süreci böylece bitmiştir” yazar.
Kimi bir soru ile, kimi bir beyanla kaybediyor Çankaya’yı...
Çünkü herkes pusuda.
Yazının başındaki duayı tekrar edelim.
“Allah bugünlerimizi aratmasın”
Sert günler gelecek.
Prof. Dr. Osman ÖZSOY