Uyanık olmak "çakallık" değildir

[Hasret]

"Uyanık" kelimesinin Türk dil kurumunda ki karşılıkları ;

1 . Uyumamış, bidar:
"Uyuyor mu uyanık mı kestiremiyor, uykuyla uyanıklığın sınırlarını bulamıyordu."- A. İlhan.

2 . Uykudan uyanmış.

3 . mecaz Açıkgöz, kurnaz, cingöz:
"Ayrıca son derece zeki ve uyanık bir genç kız vardı."- H. Taner.

4 . mecaz Yapacağı işi bilen, dikkatli ve tetikte olan, müteyakkız.

5 . mecaz Bilgisizlikten kurtulmuş, bilgili:
"Zeki ve uyanık kişilerle dostluk kadar iyi bir şey olamaz."- S. Birsel.


Yıllar, on yıllar belki de yüzyıllarca saf oluşu ile öğündüğümüz Anadolu insanının şehir hayatına karıştığında kazanmaya çalıştığı bir olgudur "uyanık" olmak. Bilinçli olmaktır, bilgili olmak, farkında olmaktır asıl olan. Olayları, kişileri süzebilmektir.

Yazık ki son zamanlarda hepimizin karşılaştığı üzere bu durum tamamen yozlaşmış durumda. Uyanık olmak tamamen "çakal" olmayı , yer yer utanmaz, yer yer başkalarının hakkına tecavüzü de gerektirir olmuş.

Toplumda algılanan "uyanık" kavramı değişti ise, ben uyanık değilim, vazgeçiyorum. Tarif ettiğim gibi bir uyanıklığı kör bir saflığa tercih edemiyorum.