Peru

[Kalpsiz_]

TARİHİ

İspanya dönemi öncesi Peru tarihi hakkında, elde yazılı ve kayıtlı dokümanlar yetersiz olduğu için, bilgiler oldukça zayıftır. Yapılan tarihi çalışmalardan çıkarılan sonuçlara göre, Peru topraklarında ilk yaşayanlar Panama Boğazını geçen ve Pasifik Okyanusunu aşan göçebe avcıları ve balıkçılık yapan insanlardır. Peru’da M.Ö. 1200 yıllarından, M.S. 1532 yılına kadar çeşitli medeniyetler gelip geçmiştir. Chavin (Şöven), Klasik, Chimu ve İnka diye bilinen bu dönemlerin sonuncusu olan İnka medeniyeti kıtada ve ülkede en tesirli olanıdır.

İspanyollar ilk olarak 1531 yılında Francisco Pizarro vasıtasıyla ülkeye geldiler. Bundan sonra Lima, Peru’ya İspanya adına gelen genel valilerin merkezi oldu. Güney Amerika’da iyice yerleşen ve kuvvet bulan İspanyol idaresi, Peru’nun bağımsızlığının gecikmesine sebep oldu. 1821 yılında Arjantinli Jose de San Martin, Peru topraklarını topladığı kuvvetlerle ele geçirdi. Arkasından Simon Bolivar ve Antonio J. de Sucre komutasındaki kuvvetler İspanyolları bozguna uğrattılar. 1826 yılında Callao bölgesinin de ele geçirilmesi sonunda Peru bağımsızlığını ilan etti. Böylece Amerika kıtasındaki İspanya İmparatorluğu çöktü.

1846 yılına kadar ülke içinde siyasi ve politik mücadeleler başgöstermiştir. Evvela 1822’de kongre bir cumhûriyet anayasasını kabul etti ve 1823’te Jose de la Riva Agüero ülkenin ilk başkanı oldu. 1879-84 yılları arasında Şili, Peru ve Bolivya’ya saldırdı ve Tarapaca, Tacna veArica’yı ele geçirdi. Yıllarca süren mücadeleler sonunda 1929 yılında yapılan bir antlaşmayla anlaşmazlık kesin olarak son buldu. Antlaşmaya göre, Arica bölgesi dışındaki bütün bölgeler, Peru’ya geri verildi. 1968 yılında yapılan bir askeri darbe ile, başkan Femando Belaunde Terry görevinden uzaklaştırıldı. 1974 yılına kadar devam eden askeri hükümet zamanında petrol, bankacılık, madencilik ve balıkçılık millileştirildi.

12 yıllık bir aradan sonra Peru, 1980 yılında demokratik hayata döndü. Başkanlığa yeniden F. B. Terry getirildi. Yeni hükümet sosyalist sistemi terk ederek liberal sistemi ülkeye getirdi. Ülke ekonomisi girdiği çıkmazdan kurtularak normale döndü. 1981 yılında Ekvador sınırında bazı çatışmalar olduysa da çabuk kapandı. Bundan sonra Mao’cu solcu teröristler ülkede olaylar çıkarmaya başladılar. 1982 ve 1983 yılında hızlanan bu tedhiş eylemleri daha çok ABD aleyhine yapılmaktaydı. 1985’te iktidara gelen Alan Garcia Perez tethiş eylemlerini bastırmaya çalıştı. 1990’da seçimleri kazanan Alberto Tujimori de zamanında solcuların tethiş eylemleri hızla arttı. Bunun üzerine Başkan Alberto Fujimori 5 Nisan 1992’de bir sivil darbe yaparak kongreyi dağıttı ve bir olağanüstü hal ve yeniden inşaa hükümeti kurdu. 13 Kasım 1992’de Başkan Alberto’ya başarısız bir suikast girişiminde bulunuldu. Yeni kurulan Demokratik Kurucu Kongre için seçimler 22 Kasım 1992’de yapıldı ve Başkan Alberto’yu destekleyen partiler salt çoğunluğu elde ettiler. Bu arada Aydınlık Yol Gerilla teşkilatının lideri olan Guzman yakalandı. Guzman 1980’de başlayan gerilla savaşında 22.500 kişinin ölümünden sorumlu tutularak ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı. Buna rağmen ülkede karışıklık devam etmektedir.



COĞRAFYASI
Konum

Peru, kuzeyde Ekvador ve Kolombiya, doğuda Brezilya, güneydoğuda Bolivya, güneyde Şili ve batıda Büyük Okyanus ile sınırlı bir coğrafyada yer alır.
Tabii bölgeler

Peru tamamen değişik iklim bölgelerine sahiptir.

* Costa (Kıyı) – Ülkenin yaklaşık % 11′i
* Sierra (Andlar, Yüksek kesimler) – yaklaşık %15
* Selva (Yağmur Ormanı) ve Montaña (Sis Ormanı) – yaklaşık % 64

Costa



Costa Humboldt Akıntısı’nın etkisi altında olup, tarımın sadece Andlar’dan gelen nehirler boyunca ve nehir vahalarında mümkün olduğu, geniş ölçüde bir kıyı çölüdür.

Peru’nun güneyinde, Şili sınırında dünyanın en kurak çölü olan Atacama Çölü başlar. Costa’nın güney kısımlarında başkent Lima’ya kadar olan kesimde, yani kıyı şeridinin yaklaşık yarısında, yıl boyunca olan yağmur düşüşü sıradışı ölçüde enderdir.

Lima’nın kuzeyinde zemin kalitesi ve yağmur düşüşü biraz artar ki böylelikle tarım imkanı nehir vahalarının dışında da mümkün olur. Isı kışın 12 °C ve yazın 35 °C arasında oynar.

Lima’nın yanında kıyıdaki büyük şehirler (kuzeyden güneye) Tumbes, Sullana, Piura, Chiclayo, Trujillo, Chimbote, Huaral, Pisco, Ica, Nazca’dır.
Sierra

İnce kıyı bölgesinin ardında Sierra başlar. Burası, uzun vadilerle kesintiye uğrayan (isp. callejón veya valle) Andların çok sayıda dağ sırasından oluşur. Bütün Andlar bölgesinde tipik olan, derin kesimli vadiler (Kanyonlar) ve dağ zincirlerinde büyük nehirlerle oluşan Kordillerin doğu ve batı yakasındaki aralıklardır (ispongo).

Andlar’daki tipik kesit, kendini merkezi bölge Ancash’da gösterir. Batıdan doğuya „Kara Kordiller“ ‘ini (Cordillera Negra, yaklaşık 5.000 m kadar) Callejón de Huaylas (3.000 m civarında) takip eder. Sonraki dağ sırası “Beyaz Kordiller” ‘dir (Cordillera Blanca). Burada Peru’nun en yüksek dağı Huascarán (6.768 m) bulunur. Doğu istikametine devam ederek Callejón de Conchucos uzanır (Amazonlar’ın bir kaynak nehri olan Marañón ile beraber). Sonrasında diğer dağ zincirleri ile devam eder.

En yüksek dağlar, Nevado Huascarán (6.768 m), Yerupajá (6.634 m), Coropuna (6.425 m), Ampato (6.310 m), Chachani (6.075 m) ve yanardağ Misti’dir (5.822 m).

Ülkenin kuzeyinde Andlar kar sınırına ulaşmaz ve bitki örtüsü çok zenginken (Páramo İklim Zonu), orta bölgelerde kendini çok dik, kısmen geniş vadiler ve sürekli kar ve buzullarla kaplı yüksek dağlar olarak gösterir. Peru’nun orta güneyinde (Başkent Lima’nın enleminden itibaren) tabiat kendisini 3.000 ve 4.000 metre aralığında tepelik olarak gösterir. 5000 m’den yüksek dikkat çekici karla kaplı masif dağ sayısı azdır.

Bu enlemden güneye doğru, kısmen aktif olan konik volkan Ubinas sahne alırken, beraberinde daha az dik olan dağ sıraları ve bunların arasında kalan tepelik yüksek plato görüntüsüne sahip And Dağları zincirleri, kuvvetli ölçüde yayılım gösterir. Ülkenin güneyinde (Arequipa, Puno, Moquegua ve Tacna Bölgeleri’nde) özellikle yüksek platonun belli ölçüde düz kısmı kendini gösterir. Burafa, tipik görüntüsünü Titikaka Gölü çevresinde alan, Altiplano adı verilen plato oluşur.

Ortalama yıllık ısı derecesi 3.300 m yükseklikte 11 °C’dir. Bazen, yağmur bakımından fakir bölgelerde Ekim’den Nisan’a kadar kuvvetli yağışlar beklenebilir. Bu bölgedeki büyük şehirler (kuzeyden güneye) Cajamarca, Huaraz, Cerro de Pasco, Huancayo, Ayacucho, Cusco, Puno ve Arequipa’dur.

Cusco yakınlarında efsanevi İnka şehir harabesi Machu Picchu bulunur.



Selva



Andlar’ın doğusunda Yağmur Ormanları bölgesi „Selva“ başlar. Ilıman iklimin hüküm sürdüğü tropik dağ ormanı mevcut olduğundan burada geçiş yumuşak olur.

Isı farklılıklarının az olduğu bölgelerde yıllık ortalama sıcaklık yaklaşık 26 °C olup, yıllık yağış miktarı 3.800 mm’ye ulaşır. Burada, Brezilya’ya doğru Amazon Havzası’ndan akan Amazonların diğer kaynak nehirleri doğar.

Peru Yağmur Ormanları sık ve neredeyse balta girmemiştir. And Dağları’ndan çıkarak geniş kıvrımlarla Amazonlar’a akan nehirler, orman derinliklerinden geçen tek ulaşım damarlarıdır.

Bu bölgenin büyük ve turizm için önemli olan şehirleri Iquitos ve Puerto Maldonado’dur. Iquitos’a Lima’dan kara yolu ile ulaşmak mümkün olmayıp, ulaşım uçak ya da vapurlarla olur. Puerto Maldonado’ya uçak (1 ½ saat Lima; ½ saat Cuzco), vapur ya da kara vasıtasıyla ulaşılabilir. Bölgedeki diğer büyük şehirler (kuzeyden güneye) Tarapoto, Tingo María ve Pucallpa’dir.
Akarsular

Peru’nun önemli nehirleri Amazonlar ve onun kaynak nehirleri olan Río Apurímac, Río Urubamba, Río Ucayali ve Río Marañón ile Amazonlar’ın yan kolları olan Napo, Putumayo ve Huallaga’dur.

Peru’nun en büyük ve en önemli gölleri ise And Dağları arasındaki Titikaka Gölü ile Lago Junín’dir.
Flora ve fauna

Peru’nun florası çok değişken ve çok yüzlüdür. Kurak ve kumlu kıyı düzlüklerde sadece az miktar otlar ve çalılar büyür. Buna karşın yağmur ormanları bölgesinde büyük bir bitki bolluğu bulunur. Bu bitki örtüsünün başlıca temsilcileri kauçuk, tesbih ağaçları, vanilya bitkileridir. Yüksek dağlık kesimde doğa şartları sebebiyle az bitki çeşitliliği mevcuttur. Burada başlıca olarak, kaktüsler,mesquiteler gibi kurak bölge bitkileri (Xerophyt) vardır.

Peru’nun hayvan dünyası da aynı şekilde florası gibi çok çeşitlilik sunar. Sahil düzlüklerinde ve sahil önlerindeki adaların kıyılarında martılar, ötleğenler, akrepler, yüzgeçayaklılar ve penguenler yaşar. Peru’nun sahil sularında başlıca olarak sardalyalar, istakozlar, ve uskumrular bulunur. Doğuda bereketli bölgelerdeki hayvanlar örneğin armadillo, timsahlar, jaguarlar, pumalar ve flamingolardır. Peru’nun milli hayvanı And kaya horozu (Rupicola peruviana) Manu Miili Parkı’nda bulunur.





Nüfus ve Sosyal Hayat



Peru’nun nüfûsu yaklaşık olarak 22.950.000’dir. Nüfûsun % 73’ü şehirlerde yaşar. Nüfus yoğunluğu 14’tür. Ülkedeki etnik gruplar arasında çoğunluğu teşkil eden Kızılderililer, nüfûsun % 45’ini ihtiva ederler. Nüfûsun % 40’ına yakın bir bölümü melezdir. Geri kalanını ise Zenciler ve Asyalı gruplar meydana getirir. Beyaz nüfûsun büyük bir bölümü İspanyol asıllıdır.

Resmi diller İspanyolca ve Quechua yerli dilidir. Nüfûsun çoğunluğunu teşkil eden Kızılderililerin üçte ikisi Quechua dilini kullanır. Bunlar genellikle Sierra bölgesinde yaşar. Titicaca Gölü ve GüneySierra’da yaşayan geri kalan Kızılderililer Aymara diliyle konuşurlar. Melezler ve beyazlar ise İspanyolca konuşurlar.

Nüfûsun çoğunluğu katoliktir. Halk arasında ırk, ekonomik seviye, sosyal hayat ve kültür seviyesi bakımlarından bazı farklı sınıflar meydana gelmiştir. Kızılderililerin çoğunluğu fakir insanlardır. Avcılık ve tarımla geçinirler.

Okuma-yazma oranı% 72 dolaylarındadır. 1972 yılında çıkarılan eğitim ve öğretim kanunundan sonra ilkokul mecbûri ve diğer okullar serbest bırakılmıştır. Birçok özel okul mevcuttur. Ülkede 30 üniversite vardır. Bunların en meşhurları; Lima’daki Milli Eğitim Üniversitesi, Milli Mühendislik Üniversitesi ve San Marcos Üniversitesidir.

Peru halkında, el sanatları bakımından daha çok seramik eşya yapımı önemlidir. Oyuncak lama yapımı, çeşitli kilim ve halı dokumacılığı, renkli kumaş yapımı ve lama, alpaka ve vikunyu (bir çeşit lama) yününden elbise örülmesi halkın uğraştığı başlıca sanat dallarıdır.

Ülkenin en gelişmiş şehri başşehir Lima’dır. Diğer önemli şehirleri Callao, Arequipa, Trujillo, İquitos, Cuzco ve Huancayo’dur.





Siyaset



Hükümet, temsili özellik taşıyan, merkezi olmayan ve kuvvetler ayrılığı prensibine göre yapılanmıştır. Devletin öncelikli ilgi alanı ülke güvenliğinin savunulması, halkın güvenlik tehditinin korunması ve genel refahın tesis edilmesidir. Bununla birlikte dış iktisadi başarılara rağmen, politik, sosyal ve ekonomik problemler mevcuttur.
Politik reformlar henüz sağlam değildir

Peru 1980′den beri Başkanlık Cumhuriyeti olarak tanımlanmasına rağmen demokratikleşme süreci şu ana kadar çok az sağlam bir yapıya oturur. Bu yüzden uluslararası insan hakları yardım kuruluşları, 2000 yılındaki seçim kampanyasında hatırı sayılır ölçüde düzensizlikler tespit etmiştir. Seçim kampanyalarında vergi gelirleri kullanılmış ve de askerler seçim yerlerinde yalnızca tarafsız gözlemci olarak bulunmamışlardır. Bundan başka, gayret edilen ülkenin merkezkaç- bölgesel yönetim anlayışı, şu ana kadar filizlenmekten öteye gidememiştir. Ayrıca devlet gelirleri halen başkent Lima’ya akmakta ve buradaki devlet organizasyonları vasıtasıyla tek tek komünlere pay edilmektedir. Gayret edilen yerelleşme ile devlet, merkezi yönetimin terk edilmesinin ve yerel bağımsızlığın, ülkenin ekonomik gelişiminde pozitif etkisi olacağı vaadinde bulunur.
Başkanın görevleri

1993 Anayasası’na göre, her beş yılda bir halk tarafından bir devlet başkanı seçilir ve başkanın bir daha seçilme hakkı yoktur. Temmuz 2006 tarihine kadar devlet başkanı Perú Posible partisinden Alejandro Toledo olmuş, kendisinden sonra bu makama Alan García seçilmiştir. García ülkenin halen güncel başkanıdır. Başkanın geniş görev alanında, devletin içeride ve dışarıda temsil edilmesi, genel hükümet politikasının yürütülmesi, başkanlık ve kongre seçiminin çağrısının yapılması ve kanun ile anayasanın gözetilmesi vardır.
Ülkedeki güç grupları

Platoların büyük toprak sahipleri ve sahilin asker sahibi Peru elitleri, yüzyıllar boyunca ülkeyi oligarşik şekilde yönetmiştir. 1969 yılındaki General Juan Velasco Alvarado’nun toprak reformu ile bu kişilerin güç kaynakları ellerinden alınır. Daha sonraki yıllarda oluşan yeni güç grupları, endüstri ve finans faaliyetlerinde yoğunlaşmışlardır. Büyük kısmı Avrupa kökenli olan bu gruplar devletin korumacılığıyla yaşamışlardır. Alberto Fujimori’nin politika sahnesine çıkması ve ülke topraklarında neoliberal ekonomik politikayı yerleştirmesi, güç bloklarını yeni yapılanmaya götürmüştür. Bazı gruplar ağırlıklarını kaybederken sahneye yeni yarışmacı ruha sahip gruplar çıkmıştır. Günümüzde ekonomi ve politika üzerinde güçlü bir etki oynayan on ekonomik grup mevcuttur.
Yönetsel yapılanma

Peru, 24 bölüme (Departamentos), 195 eyalete (Provincias) ve 1.828 mıntıkaya (Distritos) ayrılmıştır. Ülkenin 2002 yılındaki bölgeselleşmesinden beri departamentolar, seçili organları olan özerk idari birimlerdir. Ülke çapında ilk bölgesel seçimler Kasım 2002 tarihinde gerçekleşmiştir. Ülkenin bölgelere (Regiones) ayrılması da planlanmış olmakla birlikte, 30 Ekim 2005 tarihindeki referandumda, 16 depertamentonun halkının % 78′i 5 bölgede (Norte, Nor Centro Oriente, Ica-Huancavelica-Ayacucho, Cusco-Apurímac ve Arequipa-Puno-Tacna) biraraya gelmeye karşı olduğunu beyan etmiştir.





Ekonomi

Peru’da son yıllarda giderek artan, kısıtlamaların kalktığı ve özelleştirmelerin olduğu bir pazar ekonomisi vardır. Bu durum, başta Kuzey Amerika holdinglerinin ve Avrupa firmalarının pazara egemen olması sonucunu doğurmuştur. Kısmen pazarda monopol tarzda yapılanma vardır. Bu konuda, ispanyol firmalarının telekomünikasyon alanındaki egemen konumları örnek olarak verilebilir.

12 Nisan 2006 tarihinde Peru Amerika ile serbest ticaret sözleşmesi imzalar.

Ülke başta altın ve bakır olmak üzere zengin yeraltı kaynaklarına sahiptir. Bu madenler uluslararası şirketler tarafından işlenerek ihraç edilir. İlaveten balıkçılık ve tarım önemli bir rol oynar. Şeker kamışının yanında çok miktarda kahve ihraç edilir. Bu ürünler başlıca olarak batıda, sadece suni sulama ile tarımın yapıldığı, yerleşim olan bölgelerde yetiştirilir. Buna karşın Selva’nın büyük bölgeleri tarımsal olarak pek fazla kullanılmaz. Burada daha çok servet ekonomisi yürütülür.

Endüstri başta Lima olmak üzere sahilde yoğunlaşmıştır. Geri kalan bölgeler yeraltı kaynakları dışında ikincil konumdadır.

Başta ülkenin doğusundaki Yağmur Ormanları olmak üzere, çok miktarda el değmemiş bir tabiat olduğundan, ekolojik turizm çok şey sunar. Andlar, Huaraz, Cusco ve Machu Picchu’da gezi imkanı sunar ki Machu Picchu Güney Amerika’nın en sevilen arkeolojik yerlerinden biridir. Aynı şekilde Titikaka Gölü’de turistler için bir zirve noktasıdır.

Ülke yoğun bir karayolu ağı ile iyi bir şekilde örülmüş olsa da, en önemli trafik rotalarının kör noktalarında kalan yolların çoğu asfalt değildir. Dağların konumları ve uzun mesafeler seyahatleri güçleştiren faktörlerdir.
İllegal ekonomi

Peru’da kayıtdışı ekonomi göze çarpar. illegal ekonominin en önemli öğesi koka ağacıdır. Bu bitkinin yaprakları başta yerli halka zevk ve tamamlayıcı besin olarak hizmet eder. Zira bu bitkinin çiğnenmesi açlık, yorgunluk, soğuk ve yükseklik hastalığı duygularını bastırır.

Bu bitkinin ekim alanı yaklaşık 121.000 hek. tutar. Uyuşturucu ile mücadele ulusal makamı DEVIDA’nın (Comisión Nacional para el Desarrollo y Vida sin Drogas) verilerine göre, Peru’da 2004 yılında 110.000 ton koka yaprağı hasat edilmiştir. Bununla Peru, dünya çapında koka hasatında % 30 pay alır (2005) ve % 54 paya sahip Kolombiya’nın arkasında, % 16′lık payı olan Bolivya’nın önünde, 2. sırada yer alır. Koka ekiminin yaklaşık % 85′i illegal üretimde kullanılır. İllegal ihracattan elde edilen gelir, legal olanı fazlası ile geçer.


Kültür

Kültürel yaşam bihassa az sayıda büyük şehirde yoğunlaşmış olup, bunların başında başkent Lima gelir. Bugün kültürel yapının geniş alanında, İspanyol işgalcilerin getirmiş olduğu kültürün ve onların temsil ettiği dinin izleri vardır.



Din

Pre-Kolombiyan zamanından kalma bir çok dini gelenek Peru’da hala canlı olup, bu gelenekler başta kırsal bölgelerde olmak üzere yaşatılır. Alçak kesimde yaşayanların büyük bölümünün kökeni doğa dinlerinden gelir. Gaz ve petrol firmalarının varlıkları dolayısıyla giderek artan medeniyet, bu insanları kaçınılmaz olarak eski dinleri ve medeniyetlerinin bereketi arasında ikilemde bırakır.

Peru halkının yaklaşık % 90 ile % 95 kadarı katoliktir. Bu, İspanyol işgacilerin misyoner çalışmalarının (kısmen zorlama ile) ve bağımsızlıktan sonra yine Peru’nun ABD’nin Almanya’nın misyoner gruplarının, yürüttüğü çalışmaların sonucudur. Katolik hristiyan gelenekler, hristiyanlık öncesi devrin eski gelenekleri ile karışmıştır (Syncretizm). Bu durum özellikle dini bayramlarda kendini gösterir.

Bir çok Latin Amerika ülkesinde olduğu gibi Peru’da da son birkaç yıldır, evangelik ve karizmatik kiliseler ve Yedinci-Gün Adventistleri, Assemblies of God, Yehova’nın Şahitleri ve Mormonlar gibi inanç cemaatleri yaşamaktadır. Bunlar finansal olarak kısmen ABD tarafından desteklenirler. Aktif olarak çalışan bu cemaatler bazen agresif olarak üye kazanma kampanyası yürütürler.



Sanat
Edebiyat

Ozan César Vallejo (1892–1938)

Tahminen Peru edebiyatının en eski eseri Ollantay ‘dır. Bu eser bir drama olup, İnkalardan gelmiş ve Quechua Dili’nde yazılmıştır.

Ricardo Palma 19. yüzyılda, kurgu ve hikayelerin canlandırıldığı edebiyat çeşitlemesi Tradiciones ‘i yaratmıştır. Clorinda Matto de Turner’ın romanlarında en başta İnka külütürünün izleri görülür. Ozan César Vallejo 20. yüzyılda alışılmışın dışında eserler yazmıştır. Vallejo’nun özellikle ilk olarak 1922 yılında yayınlanan Trilce adlı eseri ünlüdür. 20. yüzyılın diğer önemli Perulu yazarları José María Arguedas, Julio Ramón Ribeyro, Manuel Scorza, Sergio Bambaren, Alfredo Bryce Echenique ve Mario Vargas Llosa’dır.
Müzik

Müzik Peru kültürünün öenmli bir parçasıdır. Quena (And flütü olarak da adlandırılır)), Panflüt (Zampoña veya Sicu), Cajón ve klasik gitar çok yaygındır.

Peru’nun en ünlü parçası El Condor Pasa bir Daniel Alomía Robles bestesi olup (1913), aralarında Simon and Garfunkel’ınkinin de bulunduğu çok sayıda cover versiyonları sayesinde dünya çapında sevilmiştir. Peru’nun kuzey sahilinde Marinera dansı popülerdir. Geleneksel müzik türlerinin yanında rock müziği de 50′li yıllardan beri çok popülerdir. Líbido, Peru Pop/Rockband’ı için bir örnek teşkil eder. Şu an en sevilen Peru Metal/Grunge/Punk/Rock grupları Ni Voz Ni Voto, Por Hablar, Leuzemia ve La Sarita’dır.

En ünlü müzisyenler ve şarkıcılar örnek olarak Yma Sumac, Susanna Baca, Chabuca Granda, Lucha Reyes, Cantos del Pueblo, Raúl García Zarate, Sonia Morales, Eva Ayllón ve Zambo Cavero’dur.
Film

20′li ve 30′lu yıllarda Ricardo Villarán gibi yönetmenler tarafından birkaç sesiz ve siyah-beyaz film yaratılmış, ama bu filmler sınır ötesinde genelde seyirci bulamamıştır. 20. yüzyılın geri kalanında Peru filmleri çok az dikkat çeker.

Francisco José Lombardi, Peru’nun en önemli modern film yönetmeni olarak kabul edilir. 1991′de drama filmi Lima üzerinde gökyüzü ile Goya ödülünü kazanır. Onun edebi filmi No se lo digas a nadie, uluslararası film festivallerinde başarılı olur.

Werner Herzog’un filmleri Fitzcarraldo ve Aguirre, der Zorn Gottes, Peru’da çekilmiştir.
Damak tadı ve mutfak

Pisco

Peru mutfağı tam anlamıyla çok yönlü olarak kabul edilir. Sahil, plato ve yağmur ormanları arasındaki coğrafi farklılıklar ve buna bağlı Peru’nun Pre-Kolombiyan sakinlerinin beslenme gelenekleri, İspanyol istilacıların kısmen Araplar’dan etkileniş mutfaklarıyla birleşir. 19. yüzyılın ortalarında Çinli göçmenler dolayısıyla, özel bir Çin-Peru mutfağı oluşur (Chifa). Siyah kölelerden Afrika elementleri de Peru mutfağına getirilir.

Tipik yemekleri şunlardır;

* Ceviche (taze çiğ balık veya deniz ürünlerinden bir yemek. Ender olarak etten yapılarak, limon suyu ve ekşi soğan ile marine edilerek servis yapılır.)
* Anticucho (şişte ızgara sığır kalbi)
* Arroz con Pollo (tavuklu pilav) ve Arroz con Pato (ördekli pilav)
* Ají de gallina (hafif acılı, kremli Chili-soslu tavuk eti)
* Rocoto Relleno (sığır eti ile doldurulumuş paprika biberi)
* Estofado ( et, patates, mısır ve havuç ile yapılan acı peynir-paprika soslu güveç.)
* Papa a la huancaina (acılı peynir soslu patates dilimleri)
* Carapulcra (kurutulmuş patates ve etten güveç)
* Albondigas (et topları)
* Pachamanca (Quechua „güveç“, toprak güveçte hazırlanmış et ve sebze)
* Chicharrón de Chancho (kalın yağ derisi olan kavrulmuş domuz eti)
* Lomo Saltado (soğan ve paprika ile kızartılmış sığır dilimleri )
* Chupe de Camarones (karides, patates ve sebzeli çorba)
* Sopa a la Criolla (ülkeye özgü et parçalı makarna çorbası)
* Tacacho (domuz yağı ve haşlanmış muzdan yapılmış köfte)
* Choclo con queso (haşlanmış, peynirli mısır koçanı)
* Cuy Chactado (kızartılmış hintdomuzu)

Peru’nun en ünlü alkollü içkisi Pisco, bir konyak olup, Pisco Sour ve Perú Libre gibi kokteyllerin ana malzemesidir. Peru’da diğer sevilen içkiler Chicha, Chicha Morada ve Inca Kola’dır.
Tatil günleri

Lokal hasat bayramlarının yanında aşağıdaki tatil günleri mevcuttur.

* 1 Ocak: Yılbaşı
* Şubat/Mart Karnaval (her Pazar)
* Mart/Nisan: Paskalya
* 1 Mayıs Dia de los Trabajadores (İşçi Bayramı)
* Mayıs/Haziran Dia del Corpus (Katolik yortusu)
* 14 Haziran Dia de los Campesinos (Çiftçi Bayramı)
* 29 Haziran: Aziz Peter ve Paul (El Día de San Pedro y San Pablo)
* 28 Temmuz: Bağımsızlık Günü
* 29 Temmuz: Milli Bayram
* 15 Ağustos Virgen de la Asunción (Mariä Miracı)
* 30 Ağustos: Santa Rosa de Lima
* 8 Ekim: Donanma Günü
* 9 Ekim Dia de la Dignidad Nacional (Milli Onur Günü)
* 1/2 Kasım: Tüm Azizler Bayramı
* 8 Aralık: Virgen de la Concepción
* 25 Aralık: Noel
* 31 Aralık Noche de San Silvestre (Aziz Silvester)