O an.. 2

[peri_7]

[/center]


Çocuk işçilere "hayır"
Hindistan'da çekilen bir fotoğrafla başlıyoruz. Fotoğraftakiler çocuk işçi çalıştırılmasını protesto eden hintli çocuklar. Önceleri işçi olarak çalıştırılan ve bir sivil toplum kuruluşu tarafından okullarına geri dönmeleri sağlanan çocuklar. Çocuk işçilerin çaresizliği ve güçsüzlüğünü anlatmak için kollarını bağlamışlar, o ana bakınca ''bu yola başvurmasalar da sadece bakışları yaşadıkları sıkıntıları anlatmaya yeterdi'' diye düşünüyor insan.

Irak'ın samarra kentinde çekilen bir fotoğrafla devam ediyoruz. 9 yaşındaki ali yüzünde acı ifadesi var...samarra'daki çatışmalarda yaralanmış. Ama o anda ona daha önce hiç tatmadığı bu fiziksel acıyı bile unutturan bir acıyı da yaşıyor aslında. Çünkü ali, babasının bu çatışmalarda öldüğünü sadece birkaç saniye önce öğrenmiş.

Fotoğraf, istanbulda saldırılara hedef olan ingiliz başkonsolosluğunda çekildi. Çevrede öyle bir yıkım var ki, burada ''yaşamla'' bağlantılı hiçbirşey olamazmış gibi geliyor insana. Ama yıkılmak üzere olan binanın kolonlarından birine polis kordonuyla iliştirilmiş çiçekler göze çarpıyor. Ve o anda o binada ve çevresinde birilerinin yaşadığını, orada birilerinin hayatını kaybettiğini ve o kurbanların sevenleri olduğunu hatırlıyor insan.

Fotoğraf finlandiya'da dünya kayak şampiyonası sırasında çekildi. Kayak sporu herzaman tehlikeli sporlardan biri olarak bilinir, bu fotoğraf da bunu kanıtlar nitelikte. Avusturyalı sporcu ilk atlayışını gerçekleştirmiş ama şiddetli rüzgarın kurbanı olmuş. Havadayken rüzgar yüzünden dengesini kaybeden ve kafası üstü piste çakılan sporcunun kişisel felaketinin başladığı o an...

[geist-madchen]

saolasın resimler herşeyi anlatıyo zaten