sebeb-i hayatıma

[geist-madchen]

Sebeb-i Hayatim'a

Sen ve Sabir

Seninle Sabri ögreniyorum!

Kimse bilmesin istiyorum Seni, nazar degmesin istiyorum, ama diger yandan tanidik tanimadik dost, düsman herkese herkese anlatmak istiyorum Seni.
Inaniyorum Zaman'la hersey olacak..

Sanki Seni yillardir taniyorum sanki cok eskilerden benimmissinde biri gelip almis Seni daha sana doyamadan.
Ama inan bu sefer Seni kimseye vermeye niyetim yok, kücük bir cocuk gibi sim siki tutuyorum ellerini birakma diye, birakirsan kaybolurum diye korkuyorum.

Biliyorum basta 'sözler' veriliyor bir daha asla birakilmayacak birlesen eller diye, ama ben senden böyle bir söz istemiyorum, biliyorum böyle bir söze hakkim yok.. Ben sadece elimi tut istiyorum. Simdiden en kötü sona hazirladim kendimi sanirim..

biz,
evet biz, cok zor bir yol sectik ama unutma askim Sabredecegiz, hatirliyorum Sen söylemistin Sabrin Sonu Selámettir demistin sana inanmak istiyorum.
Yürüdügünüz yolda engeller yoksa o Yol sizi hic bir yere götürmez, hep bu söz aklima geliyor..

Bazen yüzümde kücük bir gülümseme oluyorsun, bazende ama göz yaslarim'sin. Sakin kizma kötü degil asla, aksine! Bir söz var hani 'gözlerim doluyor Askim'in siddetinden' diye aynen böyle bir sey iste.

Sonumuz ne olur bilmiyorum ama ben bir 'Son' istemiyorum tek bildigim bu!

Ama'ki olurya bir gün sessiz sedasiz hayatindan cekip gitmem gerekir, olurya bikarsin benden, eller girerse aramiza(Allah korusun), bunu oku askim ve beni hatirla!

Bugün Yeniden saydim ==> 3 Ay 1 Gün

Eger Sonunda Sana Kavusmak Varsa, Dügün gibidir Ölüm bana!

Seviyorum Seni Sebeb-i Hayatim..