Şizofren Martı

[Hasret]

Evet yağmur yağıyor.
Tüm hızıyla hem de.
Bardaktan boşalırcasına.
Minik bir martıyım ben.
Sadece martı.
Ve bu havada,
Bu yağmurda,
Bu fırtınada nasıl uçacağımı bilmiyorum.
Belki de hava böyle değildir.
Belki ben yarattım bu havayı, yağmuru, fırtınayı.
Şizofren bir martıyım ben.
Kendi dünyamı yaratıp,
Kendi iç dünyamda kayboluyorum.
Kendi dünyamda kaybolmak…
Dünyama her gün yenisi ekleniyor.
Bir dünya ve bir dünya daha.
İç içe girmiş dünyalar var içimde.
Ve buna hakim olamıyorum.
Evet olamıyorum.
Bazen uçmak istiyorum.
Ama her defasında fırtınadan kanadım kırılıyor,
Yağmurda üşüyorum.
Kendi dünyam bana zulüm ediyor,
Kendi dünyam bana kızıp bağırıyor.
Kızıp bana hakim oluyor.
Bazen saçma sapan işler yaptırıyor.
Bazen iç dünyam, şu ufacık kuş beynime hükmediyor.
Hakim olmaya çalıştığım zaman,
Tepe taklak oluyorum ve uçamıyorum.
Ben şizofren bir martıyım.
Her martı dünyasında özgürce uçmak isterken,
Ben uçamıyorum.
Çünkü orada,
Yağmur ve fırtına var.