Bizi bize bırakma ...

[kelebek35]

Adı Sen’sizlik belki…!
Yada ulaşamamak, ağlayamamak derinden,
Kıyamdayken başka yerde, secdedeyken başka yerde olmak..!
Yönelememek Sana içten bir aşkla,
Canım yanıyor ya Rabbel Alemin,
Bir sızı var anlayamadığım,
Canım yanıyor Ya Erhamerrahimin
Adını koyamadığım,
Bugün gitmek istedim buralardan..!
Sana yakın olmak için, uzakları yakın yapabilmek için,
çıktım viran şehrimden; daha fazla gidemedim nedense,
Bir yağmur başladı sessizce, ER-RAHiM diye fısıldadı paramparça olan yüreğime,
irkildim Ya Rabbelalemin, rahmetine kavuştur beni,
Sonra yürüdüm içimde bir ses anlayamadığım,
Bir güvercin gördüm sırılsıklam, EL-CELiL dedi içimdeki sese,
Ne büyük, ne Yücesin; Yüceliğinle derman ol derdime,
Islandım, yorgunum birde acı var içimde nereye baksam seni gördüm ALLAH(cc)’ım
Bir çocuk tebessümünde, bir yaprağın vedasında mevsime,
MALiKü’L-MüLK tecellisini gördüm kara bulutların içinden doğan güneşte..!
Sen her şeyin tek sahibi ALLAH(cc)’ım,
içimde bir uçurumken hayat, üstelik çıkmazdayken dar sokaklarım
EL-MüHEYMiN sesi kulağımda,
Sen aciz kullarını unutmayan, hep gözeten ALLAH(cc)’ım, yardım et bu kuluna, ,
Savruluyorum, nereye gitsem bilmiyorum, bir dağa bakıyorum bir mahlukata..!
Hepsi rükuda, hepsi kıyamda..!
çiçekler, otlar, toprak secdede..!
En küçük mahlukat zikirde, insanlık ise gaflette…!
YA HÂLIK diyor tabiat; Adem ise hüsranda, azapta…!
Ey incelik, lütuf sahibi EL-LATiF
Ey kusurlardan münezzeh KUDDüS
Ey adalet sahibi EL-ADL
Ey büyüklük sahibi EL-AZiM
Ey merhamet sahibi ER-RAHMAN
Nereye baksam, nereye dönsem sen tecelli ettin,
Bir tek insanlıkta görmedim huşu ile yakarış,
Her şey Sen’de yaşarken; insanlık nefsinde ölmüş
Her yer Sen’de iken, insanlık her yerde viran olmuş,
Bu viran şehirde, divane dünyada yalnız bırakma bizi
UTANIYORUZ RAHMETi GENiş ALLAH(cc)’ım…!!!!
Bizi bize bırakma ALLAH(cc)’ım….!!!!