Gömülüyorum..Toprak At Üstüme !

[Hasret]

Gömülüyorum... Toprak at üstüme.

Heceleri eksik düşler bırakıyorum sana. Cümlelerini giyindim üzerime kefen niyetine. Can hesaplaşması bu... Saat ölüme vuruyor. İntiharı(mı) ise çoktan geçti!

Devrik bir masalın kahramanısın sen. Solundan düştüm yine... Ceplerin yırtıktı, yama da tutmadı... Virgül gibi eğdim boynumu, sana uzanan alfabede... Canım acı(ma)dı, kanadı!

Seni öyle sevdim ki, kendimden bile (s)akladım kirlenme diye... Yaralarıma seni basıyorum tuz misali.. İçimde ki kini bırakıyorum çatısız yüreğine. Evsizim şimdi... Yıldızlar gökten boğazıma dökülüyor. Kuyruklarında dillendiremediğim adaklarım var. Tut/ma!

Aşk bir oyundu. Çocukluğum çabuk aldanır, bu yalana. Ağlamaz. Büyüdüğümü hatırlatma. Sızı(n) kalır yoksa. Su alır yüreğimin gemisi o zaman. Sus... Bu çerçeveleri içten kırılmış yazgıyı kabul mu edeceğim? İstanbul yutardı masumiyetimi değil mi? Kaybolma ihtimalim yok artık. Senin okyanusun yuttu. Tatlı su balığı, tuzlu sularda yaşar mıydı? Boğuldum. Aynı yürek lisanıyla konuş(a)madık biz. Susturdun ya da sustum. Harfler yılana sarıldı.
İstanbul sus. Say ki kalabalıklarında terkettim varlığımı. Yüzyıl oldu ben öleli! Hesap lütfen...

Yalnızlığın ödeyecek yokluğumun bedelini!

Efsun PEKER