..:: Babama ve Babalar'a ::..

[..::duyguseli::..]

Doğduğum gün kulağıma okuduğun ezanla beraber duydum ilk sesini..hatırlamıyorum o günü ama o hayali ses hala kulağımda baba..hayal ama gerçek..gerçek ama hayal..Ben hala duyuyorum o sesi..
Adınla beraber başladım hayata dair yeni cümleler kurmaya..ellerinle beraber öğrendim düştüğüm yerden kalkmayı..ne kadarda büyük ve sıcaktı ellerin..Herşeye yeten o koskoca ellerin..Ellerini özledim baba..ilk okumayı öğrendiğim gün aldığın hediye hala elimde,ve sımsıkı sarışılışın hala gözlerimin önünde..Nasıl unutulurki o günler.. Çay ocağında bir yorgunluk çayını kendinden esirgeyip,ona vereceğin 15kuruşu bize sakladığın,soğuk kış gecelerinde iki gözlü elektirik sobasını bize verip,kendi odanda tirtir titrediğin geceler hala aklımda baba..İş yerinde yemeklerle dağıtılan meyveleri saklayıpta bize getirdiğin günler hala aklımda..''Yavrularım bunları yesin,yesinde güçlü olsun'' derdin..sen yemeyip bize sakladığın halde bizden daha güçlüydün oysa..O kadar güçlüydün ki babam,Bir avuç paranın yokluğu bile yıkamamıştı seni,hayata olan sevgini ve inancını..Bizede öğretmiştin güçlü olmayı,herşeye göğüs germeyi ve bütün güzellikleri..ama sensiz kalmayı öğretmedin baba..sensizliğin boş ve anlamsız olduğunu öğretmeden an
sızın gittin hayatımızdan..oysa insan herşeye hazırlıklı olabilmeyi öğrenmeli derdin..sensiz kalmaya hazırlıklı olmam gerektiğini nerden bilebilirdim baba..?? Öyle zordu ki sensiz kalmak,hayata tutunmak ve sensiz kaldığımız yerden tekrar başlamak..anlayan var mıdır acaba dizelerimi..anlayabilen varmıdır sensizliğin ne kadar zor olduğunu..Yaşamayan nerden bilebilir ki babam sensizliği..
Seni öyle çok özledim ki babam,adını duyduğum her masada erteledim bütün düşüncelerimi,ve düşüncelerimi ertelediğim heran kayboldum benliğimde,unuttum kimliğimi..Kirlenmemiş çocukluk hayallerimle andım hep seni..Sensiz kaldığım yerden tekrar başlamak zorda olsa başladım baba..ardından bıraktığın güzellikleri yaşatmak için,hayata tekrar tutunmak için başladım..
''KIZIM ÖĞRETMEN OLACAK'' derdin..Ben artık öğretmenim baba..Fidanlarına seni anlatan bir öğretmen..
Kaybedilince anlaşılır sevdiklerimizin değeri..hep kaybedildiğinde anılırda,yanındayken unutulur..Anne ne kadar değerliyse baba da o kadar değerlidir..Cennet annelerin ayakları altındadır ama baba rızasıda peygamber rızasıyla eşdeğerdir..Kaç kişi babasına hergün sarılıp öpüyor acaba? ve kaç kişi bunu yapamadığı için pişman,mahsun..Herşeye vakit varken ve sevdikleriniz hayatınızdan bir gün çekip gitmeden,onlara ne kadar değerli olduklarını hissettirin..hissettirin ki bir gün ansızın gittiklerinde yüreğiniz rahat olsun..

İmza:ben..