Bir Garip Aşiğin Hikayesi..

[kAcAhK]

Beni Yaratan ALLAH' a hamd olsun..
Bana rızık veren..
Her rüzgarda beni sabit tutan,sarsmayan..düşürmeyen ALLAH' a hamd olsun..
O ALLAH ki..Şu minicik kalbime..Efendimin(s.a.v) aşkını...Şu küçücük aklıma..Efendimin(s.a.v) fikrini...Şu ufacık dilime de..Efendimin(s.a.v) zikrini nasip buyurdu..
Hamd O'na ki...Ömrümü huzurla doldurdu...
Hamd O' na ki...Nefesimi yolunda yoğurdu...
Hamd O' na ki...Bana kulluğu buyurdu...
İlk önce..Günah işledim...İçimde büyük bir mutluluk bir haz oluştu...
Anladığım zaman..Rabbim'i..Gözlerim yaşlarla doluştu...
Rahmetini umdum..Merhamet bekledim...Çok geçmeden...Kapladı huzur tüm bedenimi...
ALLAH elbet biliyordu...O' nu ne denli sevdiğimi...
Herşey O' nun içindi...Herşey O idi..O herşeyde idi...
Sonra...Efendim'i tanıdım...
O Alemlere rahmet idi...
18 bin alemin nuru idi...
Son nefesimi,imana bürüyecekti....
Beni affettirip...O nur Cennet'e koyduracaktı...
Öyle merhametliydi ki...
Sözünü de tutmadık..
Yolunda da gitmedik...
Sünnete de uymadık...
Ama o bizi hep sevdi...
Ve..
Son sözleri olduk biz...
Ümmetim...Ümmetim...
Buna lutuf buyuran Rabb' e hamd olsun...
Fahr'i Kainat Efendim(s.a.v)...
Hani Bişr Hz. vefat edince..Düzen nasıl bozuldu o yollarda...
Sen gittin...
Düzen bozuldu..
Kalplerimizde...Nefslerimizde...Ruhumuzda...
Sen gittin...Giden yok artık..Namaza..
Duran yok artık..Niyaza...
Ve yok artık..
Sen var iken.."Yok" olabilmek ne büyük şan idi...
Sen yok iken...Var olsak ne yazar Efendim(s.a.v)...
Sen yoksun artık...
Caddeler kan gölü...
Artık mescidler değil...Barlar kaplıyor yolu...
Zikrin yok artık...Küfür oldu kalbimizin sağ kolu...
Ey Efendim(s.a.v)...Sen yoksun...Sen yoksun...
Ne bilsin seni...ALLAH yokur diyenler...
Efendim...Sen bize...Bu mukaddes yolu anlattın...
Bizi çekip kurtardın....
Uyardın...
Nefsinize uymayınız...
Uyduk...
Gitmedik camiye..
Ezanlar "Essalatu hayrun minen nevm" der iken...
Horuldamalarımız engelledi..İşitmemizi...Çağrısını Rabbimizin...
Ama..
Sen yine sevdin bizleri...
Yine acıdın bizlere..
Şefaat ettin...
Ve son sözün olduk...
Ümmetim...Ümmetim...
Ve artık seni bekler..Yorgun gözlerim..
Aciz amellerim...
Günahlarım..
Nefsim..
Kalbim..
Ruhum...

Gel Efendim..Bir kez olsun görün bize...
Biliriz görevini tamamladın sen...
Hem gördün..Hem sevdin sen...
Şefaat et Ya Rasulullah...
Gel Efendim...
Gel de dağıt şu zulmeti...
İkram et..kaybettiğimiz Cennet'i...
Gel de artık güneşler masivamıza değil..
Kalplerimize doğsun...
Gel de artık...Ruhumuz..Nurunla dolsun...
Gel Efendim..Gel bir kez..Varsın tüm dertler benim olsun...
Gel Efendim...Gel bir kez görün bize...Gel haramdan arındır gözlerimizi...
Gel Efendim...Gel de şefaat eyle bizlere...
Gel Efendim...Gel al bizleri yanına...
Koy seninle birlikte Yeşil sancağın altına...
Ve Efendim...Sonsuzluğun başında bu sefer...
İlk sözün olalım...
Ümmetim...Ümmetim...
Ümmetinden olalım...
Gel Efendim...Gel de Rabb' a varalım...
Gel Efendim..Gel de feyze dalalım...
Gel Efendim..Bırakma bizleri karanlıkta...
Kalbimize nurunu ver...Bizleri de sünnetinde daim kıl Efendim...
Gel Efendim...1 kez olsun gel...
Gel yeter ki Efendim..Bu can sana kurban olsun...
Gel yeter Efendim...Yeter bu gurbet...
Gel Efendim...Gel de yardım et bizlere...
Gel Efendim..Çağır ALLAH' a bizleri o nur Sesinle...
Ümmetim...Ümmetim...