Sevda PaNeLi....

**Hasret** · 01-18-2009, 05:29

Caddelerde sisli, puslu bir kis ikindisi.
Agaçlarda salkim salkim eski zamanlardan kalma anilar...
Yapraklarda yere düsmeye hazirlanan yagmur damlalari...
Bir yaprak kipirdiyor iste, gümüsi bir damla usulca yere düsüyor.
Sen sanki, yapraklarin arasindan bana müzipçe gülüyorsun.
Beni her zaman sasirtirsin zaten. Beni her zaman güldürmeyi bilirsin.
Farkina bile varmadan bir sarki dökülüyor dudaklarimdan
"Caddelerde rüzgâr, aklimda ask var."

Rüzgâr keskin isligi ile sarkima eslik ediyor.
Istasyon Caddesi'nin tenhaligi nedense ilk defa içime dokunuyor.
Arabaya binsem ve birlikte gezdigimiz yerlere gitsem,
evimde siirler okuyarak telefonunu beklesem,
telefonunun gelmedigi zaman seni baska yerlerde arasam.
Sonra sen gelsen yanima, yine "seviyorum" desen,
ben yine senin gözlerinde sorsuzluga mahkum edilen askimi görsem.
Ayrica sarkilar gerçek oldu bu kez.
Caddelerde rüzgâr, aklimda ask var.

Yalnizim, üsüyorum, özledigimse çok uzaklarda.
Bahçeme melekler yagiyor, hepsi de tanidik.
Senden dogan, gözlerinde hayat bulan, bizi koruyan,
kollayan ve en önemlisi ikimizi bir araya getiren melekler...
Son kez yine seninle gezmistik oralari.
Sen kimbilir belki de, uzak bir kitanin, uzak bir sehrindesin simdi.
Benimse herseyim ayni.
Geceleri bodrum katlarina yagmur daha çok yagiyormus,
bugünlerde bir tek bunu ögrendim.
Bir de geceleri daha uzun sanki, bitmek bilmiyor.

Bana anlatmak için neler biriktirdin içinde?
Benim sana anlatacagim yeni birseyler yok.
Dedim ya, her sey ayni.
Ama sanki biraz mahsunluk çöktü üzerime,
bir de gülüslerim sanki biraz azaldi.
Sen olsaydin hemen anlardin. Sen benim herseyimdin.
Arkadasim, dostum, ögretmenim, talebem, sevdigim.

Kosulsuz bir sevgiyle sevdim seni, baglandim.
Sen kimbilir belki de, uzak bir kitanin,
Uzak bir sehrindesin simdi.
Benimse içimde kocaman bir bosluk var. Hayir,
Üzülmüyorum, içimdeki boslukta birtek özlemin yankilaniyor.

Hayir, sana anlatmak için yeni seyler biriktirmiyorum içimde,
çok istesen hikayeler uydururum.
Ama hikayelerimden önce itiraflarim olacak.
Kendimden bile gizledigim duygularimin itiraflari.
Sana asik olmaktan delice korktugumu,
sana bakarken içimin titredigini.
Daha pek çok, sirrimi anlatacagim sana.

Gerçi anlatmama gerek yok,
sen zaten hepsinin çoktan farkindasin... Sen kimbilir,
belki de uzak bir kitanin, uzak bir sehrindesin simdi.
Bense odamda senden uzak.
Hayir beni merak etme, üzülmüyorum.

Biliyorum, ikimizde yoktuk bu ask basladiginda
ve çok iyi biliyorum,
sonsuzluga mahkum edildi bizim askimiz.
Dedim ya, beni merak etme. Üzülmüyorum.
Yalnizca biraz, biraz üsüyorum...

01-18-2009, 05:29	#1
Kullanıcı Adı Hasret	Sevda PaNeLi.... Caddelerde sisli, puslu bir kis ikindisi. Agaçlarda salkim salkim eski zamanlardan kalma anilar... Yapraklarda yere düsmeye hazirlanan yagmur damlalari... Bir yaprak kipirdiyor iste, gümüsi bir damla usulca yere düsüyor. Sen sanki, yapraklarin arasindan bana müzipçe gülüyorsun. Beni her zaman sasirtirsin zaten. Beni her zaman güldürmeyi bilirsin. Farkina bile varmadan bir sarki dökülüyor dudaklarimdan "Caddelerde rüzgâr, aklimda ask var." Rüzgâr keskin isligi ile sarkima eslik ediyor. Istasyon Caddesi'nin tenhaligi nedense ilk defa içime dokunuyor. Arabaya binsem ve birlikte gezdigimiz yerlere gitsem, evimde siirler okuyarak telefonunu beklesem, telefonunun gelmedigi zaman seni baska yerlerde arasam. Sonra sen gelsen yanima, yine "seviyorum" desen, ben yine senin gözlerinde sorsuzluga mahkum edilen askimi görsem. Ayrica sarkilar gerçek oldu bu kez. Caddelerde rüzgâr, aklimda ask var. Yalnizim, üsüyorum, özledigimse çok uzaklarda. Bahçeme melekler yagiyor, hepsi de tanidik. Senden dogan, gözlerinde hayat bulan, bizi koruyan, kollayan ve en önemlisi ikimizi bir araya getiren melekler... Son kez yine seninle gezmistik oralari. Sen kimbilir belki de, uzak bir kitanin, uzak bir sehrindesin simdi. Benimse herseyim ayni. Geceleri bodrum katlarina yagmur daha çok yagiyormus, bugünlerde bir tek bunu ögrendim. Bir de geceleri daha uzun sanki, bitmek bilmiyor. Bana anlatmak için neler biriktirdin içinde? Benim sana anlatacagim yeni birseyler yok. Dedim ya, her sey ayni. Ama sanki biraz mahsunluk çöktü üzerime, bir de gülüslerim sanki biraz azaldi. Sen olsaydin hemen anlardin. Sen benim herseyimdin. Arkadasim, dostum, ögretmenim, talebem, sevdigim. Kosulsuz bir sevgiyle sevdim seni, baglandim. Sen kimbilir belki de, uzak bir kitanin, Uzak bir sehrindesin simdi. Benimse içimde kocaman bir bosluk var. Hayir, Üzülmüyorum, içimdeki boslukta birtek özlemin yankilaniyor. Hayir, sana anlatmak için yeni seyler biriktirmiyorum içimde, çok istesen hikayeler uydururum. Ama hikayelerimden önce itiraflarim olacak. Kendimden bile gizledigim duygularimin itiraflari. Sana asik olmaktan delice korktugumu, sana bakarken içimin titredigini. Daha pek çok, sirrimi anlatacagim sana. Gerçi anlatmama gerek yok, sen zaten hepsinin çoktan farkindasin... Sen kimbilir, belki de uzak bir kitanin, uzak bir sehrindesin simdi. Bense odamda senden uzak. Hayir beni merak etme, üzülmüyorum. Biliyorum, ikimizde yoktuk bu ask basladiginda ve çok iyi biliyorum, sonsuzluga mahkum edildi bizim askimiz. Dedim ya, beni merak etme. Üzülmüyorum. Yalnizca biraz, biraz üsüyorum...

Konuyu Toplam 3 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 3 Misafir)

Kullanıcı ismi		Beni hatırla
Şifreniz