hikayeye göre;
kurtuluş savaşı sırasında,mücadelenin finansmanı için çıkırılan tekalifiye kanun-i ile herkes elindeki malın yarısını ve yük hayvanlarını orduya teslim edecek.bunları halktan toplamak için asker köy köy dolaşır.çorumlunun köyüne de uğrarlar.
askerlerin geldiğini duyacak olacak ki çorumlu;eşegğini evin içine alır,bir döşeğin üstüne yatırır ve üstünü yorganla örter.
çorumlunun evine gelen askerler ahıra bakarlar ama ahırı boş bulurlar.daha önce de çorumlunun bir eşeği olduğu yönünde bilgi alan asker çorumlunun tüm itirazlarına karşın eve girerler.evde yerde yatan birini görürler.
-bu kim?
diye sorar asker
-bizim hanım komtanım.hasta da yatıyor.
yorgan altındaki eşek anırmaya başlar.yorganı kaldıran asker eşeği ayakları bağlanmış olarak yerde bulur.
vatan düşman işgalinde.vatan gitti gidecek..........ama çorumlu eşek derdinde
işte senin bu yaptığını çorumlu bile yapmaz lafı burdan geliyormuş bir söylentiye göre, ben söyleyenin yalancısıyım.

birbaşka hikayeye görede

Efendim, hem Çorum’lu olacaksın, hem de hakkında söylenen laflara kayıtsız kalacaksın.Olmaz, bu bize yakışmaz.O yüzden önce yukarıdaki sözün hikayesine bir bakalım.Bu sözle ilgili 3 – 4 tane farklı rivayet vardır, ama en çok bilineni aşağıda sunmuş olduğumdur.

Cumhuriyetin ilk yıllarında büyük ve küçük baş hayvanlar için de vergi konur.Bu vergilerin toplanması için de köylere vergi memurları tayin edilir.Çorum’un köylerinden birinde yaşayan gariban bir köylünün ise sadece bir koyunu vardır ve bunun da vergisini vermek istemez.Bu yüzden köylü koyunu tutar, ayaklarını sıkıca bağlar ve yatağa yatırarak, üstünü yorganla iyice kapatır.

Vergi memuru diğer evlerin vergilerini yazdıktan sonra bu vatandaşın evine gelir ve doğruca ahıra gider.Bakar ki ahır bomboş.Memur vergi yazmasa bile zabıt tutmak durumundadır ve bunun için de eve girer.Eve girince gözü yatağa ilişir ve;

Vergi memuru;
-Kim bu, diye sorar,
Köylü;
-Babamdır beyim, hastadır, o yüzden yatmaktadır, der,
Vergi memuru;
-Geçmiş olsun, Allah acil şifalar versin der ve tam çıkacakken kendi kendine söylenir.
-Yahu evladına diyeceğime kendisine geçmiş olsun diyeyim der ve yorganı açar, o da ne, yatakta bir koyun vardır.Memur kafasını sallar, gülümser ve hiç bir şey demeden ayrılır ordan.

Aradan bir kaç ay geçtikten sonra aynı memur bu kez Kayseri’ye gönderilir.Kayseri’de ise aynı durumda olan bir köylünün sadece bir eşeği vardır ve bunun vergisini kaçırmak için eşeği bağlayıp yatağa yatırır.Benzeri olaylar vuku bulduğu için memur hemen Çorum’daki olayı hatırlar ve yorganı kaldırdığında gördüğü manzara karşısında şaşar kalır.Ardından köylüye şöyle der;

-Yahu, “ SENİN YAPTIĞINI ÇORUM’LU BİLE YAPMADI, hiç olmazsa Çorum’lu mismil ( temiz-eti yenen ) bir hayvanı koydu babasının yerine, sen ise eşeği koydun babanın yerine, utan, utan.

Bu söz zamanla “Senin yaptığını Çorum’lu bile yapmaz” haline dönmüştür.Sağlıcakla kalın.