seni kim böyle yürekten sevdi?
“hayatına her şeyi ortak ettin de, bir beni çok gördün. İhaneti, kibiri, günahın tek anlamı iblisi bile yaşantına dâhil ettinde, beni hep görmezlikten geldin. Sana ahım yok sevgili; ama bilesin ki, her yağmur yağdığında pencerene düşeceğim. Tıkırtılarım kâbusun olacak, beni işte o zaman biraz anlayacaksın… Biraz!”
Üzgünüm bugünde sana yazacağım. Belki de bugünü takip eden tüm günlerde, en çok sen olacaksın kalemimin ucunda. Kolay olmuyor hasretine sarılıp, özlemine saldırmak. Hangi harfi bacağından tutsam, ismini haykırıyorlar. Ben şimdilik seni sevme halindeyim. Uzun bir süre daha da aşkınla yaşayacağım…
Bir şarkı sığdıracağım hasretine. Sözlerini tekrarlayacağım ha bire… “Şimdi o ne yapıyordur, sağlığı yerinde midir, mutlu mudur?“ diye geçireceğim aklımdan. Sonraları her zaman yaptığım gibi cebimden kalemimi çıkarıp, yokluğunun huzuruna harfleri sıralayacağım. Seni öyle bilindik her şeyden sakınacağım. Kalbine bir zarar gelmesin diyedir ki susturacağım nefsimin hainliğini. Aklımda sadece sana dair güzel anılarım olacak ve onları anlatacağım yalnızca… Sende mutlaka okuyacaksın yazdıklarımı, biliyorum okuyacaksın ve sahipleneceksin. Sana da bu yakışır zaten.
” şimdi sen söyle sevgili, seni kim böyle yürekten sevdi?
|
08-04-2010, 12:08
Normal
