Geldiğinde cehennem ateşine atmıştın ya hani..
Tekrar gideceksen karanlık bir gecede git ki!
Göz pınarlarımı rahatlıkla boşaltayım.
Gitmeyi nasıl başarabildiğine hala şaşırıyorum.

Bu kadar sevdiğine, bu kadar sevdiğime eminken bi anda beni boşuluklarda esir etmen, beni sensizliğe mahkum etmene rağmen yine seni deliler gibi seviyorum. Beynim unut diye kemirirken kalbimi, her şeye inat seviyorum seni.

Hatırla beni ilk gördüğün günü. Yitirişlerine ağlamasındaydım zamanımın, verilen sözlerin bir kandırmaca olduğunu, neden akşam olunca farkettim!!!Üşüyor ellerim oysa "ölene dek" ve "ölüm bize ayırana dek"diye başlamıştık sözlerimize. Tepelerin ardında kaybolsa da her gün güneş, yürek hep gebedir umutlara!!!

Yalan sevgin sevdiğini söylediğin gibi. Yalan tüm doğru bildiklerim yalan, oysa yeni bir umuttu sana haykırışım sessiz bir çığlıktı içimde attığım.


Yeminlerim seni görünce tövbe etti yüreğim seni görünce tekrar tekrar sevdi bilmediği yalanı sende öğrendi oysa "ölene dek" ve "ölüm bizi ayırana dek" demiştik. Sensizlik var şimdi zaman mı sen mi yanılttın beni, ama gel gör ve inan ki ben değil "düş"tü senin kurduğun.


Sen değildin, bir düş’tü kırıldı...
Aşk değildi bir umuttu tükendi...
Sevda değil bir hayaldi geçti...
Cam değil bir kalpti kırıldı...

Sildi tüm doğrularımı yeniden; başladı yazmaya umutları tükenen kalemim. Unuttu tüm bildiklerini Kaybetti benliğini.

Ama "ben"liğindeki seni değil. Onu başaramadım başaramam ki.

Herşeyin yalan olabilir ve söylemiş olabilirsin hiç duymadığım yalanları...

Yalan olabilirsin,yalancı da, ama sen benim tek doğrumdun....