Recep Garip Kimdir? Hayatı, Biyografisi ve Yaşamı Hakkındaki Yazılar
 

1956 yılında Tarsus’un Sanlıca köyünde doğdu. İlk öğretimi köyünde, orta öğretimi Adana İmam-Hatip Lisesinde, Üniversiteyi İstanbul Üniversitesi Yüksek İslam (İlahiyat Fakültesi) Enstitüsünde tamamladı.
Şiir ve yazı çalışmalarını Yeni Devir, Yeni Sıla, Milli Gazete, Mavera, Bu Meydan, Kırağı, Aylık Dergi, İkindi Yazıları, Yedi İklim, Hüner, İslami Edebiyat, Susku, Yedi Harf, Hece, Kültür Dünyası ve Düş çınarında sürdürdü.

1976 ve 1978’li yıllardan bu yana çeşitli dergi çalışmalarına öncülük etti. 1989-1999 yıllarında Yeni Sıla Kültür ve Sanat Dergisi'ni yayımladı. Halen Ay Vakti Edebiyat Dergisi ve Kız Kulesi Gazetesinde şiir ve denemeleri yayımlanmaktadır.

Bir İmza Serüveni adlı eseri Türkçe ve Boşnakça, Anne isimli şiiri ise Arapça bir dergi tarafından Arap diline çevrilerek yayımlandı. Çeşitli televizyonlarda şiirlerine klip çekildi. Radyolarda ( Özel Fm, Üsküdar Fm, Burç Fm) kültür ve sanat programları ile birlikte Teha ajans tarafından 30 günlük ramazan programı hazırlayıp sundu. Nüans Prodüksiyon müzik yapımcılığı ve Sufi Tırans Mega Müzik yapımcılığına danışmanlık yaptı. Garip şair ve yazarlığının yanı sıra 15 yılı aşkın zamandır yağlı boya resim çalışmaları ile de uğraşmaktadır. Resimlerinde soyut çalışan Garip, kişisel 13 resim sergisi açmıştır. İnsan Kaynakları yöneticiliği gibi çeşitli sivil teşekküllerde bulanan Garip, aynı zamanda pek çok kurum ve kuruluşlara Konferans, Seminer ve Şiir dinletilerine katılmıştır. Garip evli ve 4 çocuk babasıdır.

Yayımlanan eserleri: Depremin Sesi - Şiir, Irmaklar Akar içimden - Şiir, Savaş Türküsü - Şiir, Mavi Gül - Şiir, Bir Leyla Düşü - Şiir, Öğretmen - Şiir Antolojisi, Namaz ve Oruç Ammar İlkay Müstear Adıyla, Kurban Risalesi, Bir İmza Serüveni (Türkçe ve Boşnakça)

BENİ AFFET



Ağaçlar yapraklarını döksün

Yağmura, fırtınaya tutulayım

Elim ve ayağım üşüsün

İstersen yapayalnız kalayım

Yeter ki beni affet


Ihlamur deme dursun

Yüreğim kavrulsun

Ömrüme sürgün verilsin

Bir deliye notlar düşülsün

Yeter ki beni affet


Kasımpatlar küsüversin

Soluversin yüreğim

Zweig* şairler üstüne yazsın

İstersen kalemim kırılsın

Yeter ki beni affet


‘Yaşamak’ zarif bir kitapsa

İstersen hepsi sana kalsın

Ellerim tutmasın hiçbir çiçeği

Dilim sussun bir daha konuşmasın

Yeter ki beni affet


Hüzzam bir şarkı olsun dualarım

Sararsın solsun ölü çanlar

Bir daha yanmasın deniz feneri

Bir umut bir rüya son nefese kalsın

Yeter ki beni affet


Sonsuz sürgünlere yolcuyum

Yolum yok yoklar içinde kaldı yok

Saçlarım soluk benzim bitik

Erguvan akşamlara çökmüş bir umut

Yeter ki beni affet

Yeter ki beni affet.



*Stefan Zweig: Avusturalyalı bir yazar. Şairler üzerine biyografi çalışmalarıyla meşhur