sonforum.org - Hepsini İstanbul'a Bağışlıyorum

Çocuğun ellerine güneş doğuyor,
Karadeniz yürüyor üstüne Marmara'nın.
O an diyorum bir gerdanlıgı taksam,
Dünyanın en güzel boynuna;İstanbul'a.
Beni hep bu kentte terk ettiler,
İlk gözyaşım,son ağıtım bu kentte,
Ne kadar emanetim varsa,ne kadar alacağım
Hepsini İstanbul'a bağışlıyorum.

Çocuğun ellerine battığında günes;
Geleceğim.
Karadeniz öperken Marmara'yı,
Gerdanından,
Dünyanın en güzel boynundan yani;
Gireceğim boynundan gögüs kafesine...
İstanbul,İstanbul,İstanbul'la ben atayım diye hep yüreginde.

Ne kadar ihanetim varsa,ne kadar yalnızlığım
Hepsini İstanbul'a bağışlıyorum...