Kardeşim var deme miras bölüşmedikçe diye bir atasözü vardır.


Gerçekten miras kalınca insanlar, kardeşler, akrabalar tanınmaz hale geliyor. Diğer mirasçıların paylarına konmak için fırıldaklar çevirenleri görünce insan çok şaşırıyor.


Oysa herkes kendine düşen miras payıyla yetinse ne güzel olacak. O zaman ne miras kavgası çıkar, ne miras avukatı tutmaya gerek kalır. Ne de miras davası açmaya gerek kalır.


Ama şu insanların aç gözlülüğü yok mu! Gerçekten beni hem sinirlendiriyor, hem şaşırtıyor! Anlayamıyorum!..