“Kadının duraklamış eli, yolunu sürdürecek. Alnına düşmüş iki tutam saç geriye itilecek, yatırılacak. Ve kadın, aynaya, elli uzun yılın yüzüne çizmiş olduğu haritaya baktığında, o güne kadar hiç gitmediği ülkelerin yolunu bulacak. Bir sabah yeli geceliğinin içine süzülüp bedeninin daha yeni sürülmüş topraklarına can katacak. Sonra, odanın içinde direnen yaşama inat, dışarıdan silah sesleri duyulacak. (...) Silah sesleri sıklaşacak. Merdivenlerden çıkanların ayak sesleri duyulacak. Adam da artık doğrulmuş olacak yatakta. Elini konsoldaki tabancaya uzatacak.”

‘Kıyıda Yaşamak’, sevgilere ihanetlerin ödüllendirildiği bir ortamda, yaşadığı kentte sevdikleri tarafından öldürülen birinin hikayesi. Öldürülüşünü izlemektedir, kıyıdadır. Herşeyi görür. Büyük kentlerin kül rengi yalnızlığı içinde, başını kül rengi bir ölüm için kaldırdığında, yanında kimsenin olmayacağını bilmektedir. Yine de yaklaşan gölgelerden korkmaz; artık görünmez adamdır çünkü. Yersiz yurtsuz bir gece uçucusudur.

Uzun ve geniş bir kıyıda durmuş, uzak dalgaların hırçınlığını seyreder gibiyim.
Bir süre sonra, her adımda giysilerimin bir parçasını daha kumlara bırakarak, acele etmeksizin denize doğru yürüyeceğim.
Ayaklarımda kumların ıslaklığı.
Artık gövdemin tüm çıplaklığıyla denize açığım, onun beni almasını bekliyorum. Hemen arkamda bir kaya var. O, durduğum yer gibi ıslak değil.
Üstündeki tuz parçalarını görüyorum. Sanki bir zamanlar, çok, ama çok uzun zaman önce, o da ıslanırmış.
Ama şimdi, kendisine ulaşamayan dalgaların özlemiyle kupkuru.
Ağlaması çoktan tükenmiş.
Oysa ben, kıyının denize kavuştuğu çizginin tam üstündeyim.

‘Kıyıda Yaşamak’, çocukluğunda bulamadığı sevginin, insan sıcaklığının eksikliğini bir ömür boyu hisseden insanın öyküsü. Mutsuz annesinin, paylaşımı dışarıda arayan babasının, kadınların baskısı altında geçen çocukluğunun ve yatılı okul ortamının etkisiyle, sevgi arayışını erkeklere yönelten bir genç. Bir yandan Janus’un hayata, annesinin çizdiği yola uyum sağlayan diğer yüzünden -kendi deyişiyle ikizinden- nefret ederken, diğer taraftan meslek olarak bile tiyatroyu, oyunu seçen, bu bölünüp çoğalmanın içinde bile ölümüne yalnız kalan bir yetişkin.
Ahmet Cemal, sade, duyarlıklı diliyle kaleme aldığı ‘Kıyıda Yaşamak’ta, dille insan arasında incelikli bir köprü kuruyor. Bu şiirsel iç konuşma, aşkın iki insan arasında zamanla nasıl bir boşluk duygusu oluşturabildiğini araştırıyor.

Can Yayınları, 168 sf.
Dizi: Türk Yazarları
Tür: Roman