Bazı yazılar, gelmesi muhtemel tüm eleştirileri göze alma ve tüm şiddeti ile göğüsleme pahasına yazılır.
Yazıları okumadan yorum yapan okuyucuların ileri geri yorumları yazarı etkilemez. Bu tür yorumlara gülüp geçilir. Bilen bilir ki, her yazının, her kitabın, yada televizyon programının vermek istediği muhakkak bir mesaj vardır. Verilmek istenen mesajın yerine ulaştığına kanaat getilirse, o kadar eleştiriyi göze almaya değdi diye düşünülür.
Yazıya neden böyle bir giriş yapma gereği duyuldu meselesini izah etmeden önce, 3 hafta önce kaleme aldığımız bir yazıdan birkaç paragraf aktarmak yerinde olacaktır.
28 Haziran’da kaleme aldığımız yazının başlığı, “Mavi Marmara’da kaç MOSSAD ajanı vardı?” başlığını taşıyordu. Yazıda, “Yazı başlığını, -Mavi Marmara’da kaç MİT ajanı vardı?- şeklinde koymak da mümkündü hatırlatması yapıldıktan sonra, yazı şu satırlarla başlıyordu:
“Bu yazı, güçlü devletle güçlü istihbarat arasında birbirini tamamlayan ilişkiyi anlatmaktadır. Örneğin, Gazze’ye insani yardım götüren Mavi Marmara gemisinde hangi ülkenin istihbarat elemanlarının sayısı fazlaydıysa, o ülkenin gerçekten işini ciddiye alan büyük bir devlet olduğuna hükmedebilirsiniz.
Eğer Mavi Marmara’da MİT elemanlarının sayısı fazlaydıysa Türkiye, MOSSAD ajanlarının sayısı fazladıysa İsrail, CIA ajanlarının sayısı fazladıysa ABD büyük devlettir. Bu saptamanın tersi de mümkün. Mavi Marmara’da MİT görevlilerinin sayısı azdıysa Türkiye’nin, MOSSAD ajanlarının sayısı azdıysa İsrail’in yeterince ciddiye alınmaya değmeyecek devlet olmadığını söylerseniz, tarihi gerçeklerin hilafına bir beyanda bulunmuş olmazsınız. Tarih göstermiştir ki, büyük devletler; her ayrıntıyı ciddiye alan, önemseyen ve hadiselerin akışını kendi lehlerine çevirecek istihbarat ağı ve akışı oluşturabilen ülkeler arasından çıkmaktadır.”
Yazıyı okumadan yorum yapan yada anlama kıtlığı çektiği için Mavi Marmara’nın yolcularını toptan MOSSAD ajanı gibi itham ettiğimizi vehmedenlerin eleştirilerine güldük geçtik. Allah bu tür insanların çevresinde yaşamak zorunda olanlara yardım etsin temennisinde bulunduk.
Yazının temel mesajı, “güçlü devletle güçlü istihbarat arasında birbirini tamamlayan ilişkiyi anlatmaktı. Gelişmeler bizi haklı çıkardı.
Birçok yazımızdan sonra, yazılarımızda vermek istediğimiz mesaja uygun gelişmeler yaşandığı için, Haber7 editörü arkadaşlar, “nasipli” yazar olduğumuzu ifade ederler.
Nitekim yazının yayınlandığı gün dünyanın en flaş gündemi, “ABD'de 'Rus ajanı' operasyonu” başlıklı gelişme oldu. Ajanslar dünyaya, ABD'de Soğuk Savaşı anımsatan bir operasyonla, 10 kişinin Rus ajanı oldukları gerekçesiyle tutuklandığı bilgisini geçtiler. Üstelik ABD tarihinin en büyük casusluk operasyonunda yakalananlardan Anna Chapman isimli Rus kadın ajanın bir dönem İstanbul'da yaşadığının ortaya çıkması, medyamızı konuyla daha yakın ilgili hale getirdi.
Bu olay daha gündemini kaybetmeden, Sovyet ajanı bir kişinin, TBMM’de ölmek üzere olan bir milletvekilinin yerine aylarca Meclis’te çalıştığı haberi düştü medyaya.
Hemen peşinden de, "Türk Silahlı Kuvvetleri içinde mevzilenen PKK'lılar" konusu gündeme geldi.
Görüldü ki, dünya üzerinde söz sahibi olmak isteyen ülkelerin yürüttüğü gizli istihbarat faaliyetleri, işini ciddiye alan tüm devletler tarafından aynı hassasiyetle yürütülmeye devam ediyor.
Şimdi gelelim yazıya başlık olan konuya.
İsrail’in Mavi Marmara’ya düzenlediği ve 9 Türk'ün hayatını kaybettiği operasyonun uluslararası düzeyde tepki çekmesinin ardından, 7 Haziranda İsrail Genelkurmay Başkanı tarafından görevlendirilen emekli generallerden ve İsrail Ulusal Güvenlik Konseyi eski Başkanı Giora Eiland başkanlığında oluşturulan komisyon, baskınla ilgili bir rapor hazırladı. İsrail Savunma Bakanı Ehud Barak ile Genelkurmay Başkanı Gabi Aşkenazi'ye sunulan rapor basına açıklandı.
Raporda üzerinde durulan en önemli husus, Mavi Marmara'daki yolcular arasına bir MOSSAD ajanının yerleştirilmemiş olmasının bir hata olarak görülmesi oldu. "Yetersiz istihbarat kötü sonuca neden oldu" ifadesi yer aldı.
Raporda ilginç detaylar da var: MOSSAD'ın neden Türkiye'yi hedef bir ülke gibi değerlendirerek istihbarat çalışması yapmadığı eleştirisi bunlardan biri. İstihbarat birimlerinin 2010'dan itibaren Türkiye'yi hedef ülke kategorisine koymuş olması gerektiğinin altı çiziliyor. Bu satırlar, İsrail istihbaratının Mavi Marmara sonrasında Türkiye'yi hedef ülke kategorisine aldığı anlamına geldiği ifade ediliyor.
Bahsi geçen “Mavi Marmara’da kaç MOSSAD ajanı vardı?” başlıklı yazımızda, “Gazze’ye insani yardım götüren Mavi Marmara gemisinde hangi ülkenin istihbarat elemanlarının sayısı fazlaydıysa, o ülkenin gerçekten işini ciddiye alan büyük bir devlet olduğuna hükmedebilirsiniz. MİT elemanlarının sayısı fazlaydıysa Türkiye, MOSSAD ajanlarının sayısı fazladıysa İsrail, CIA ajanlarının sayısı fazladıysa ABD büyük devlettir” tespitinde bulunmuştuk.
İsrailli yetkililer, gemiye MOSSAD ajanı yerleştirilmemiş olmasının eksiklik olduğunu beyan ederek, bundan sonrası için Türkiye’nin daha geniş çapta MOSSAD ilgili alanında olması gerektiğinin altını çizdiler.
Önemli olan başkalarının ne yaptığından daha çok, Türkiye’nin güvenlik birimlerinin istihbarat konusunda ne kadar yeterli olduğudur.
PKK ile mücadele için ABD’den gelecek istihbarata muhtaç olunması ne kadar moralleri bozuyorsa, MİT’in, ülkenin ihtiyaç duyduğu yeni koşullara uygun olarak yeniden yapılandırılması çabalarına yönelik haberler de o kadar umutları artırıyor.
Hz. Peygamber’in ve ecdadımızın istihbarata verdiği öneme dair detaylı örnekler için, bahsi geçen yazıya bu linkten ulaşabilirsiniz. Yazı şu satırlarla bitiyordu: Sözün kısası, bir ülke için istihbarat hava kadar, su kadar değerlidir. Yaşamak için...
Prof. Dr. Osman ÖZSOY