Aramızda kilometreler var,
Aslında herkes öyle sanar.
Aramızda bir kağıt bir kalem,
İki kelime var aslında sadece.
Söylendiği zaman kopar kıyamet,
Ne bir bulut kalır ne yer ne gök,
Sende ben kalırım, bende sen

Ellerimizde yarınlar var,
Bir küçük kız çocuğunun gülümsemesi,
Bir afacanın gözlerindeki parıltı,
Büyük bir şehirde küçük bir özlem,
Özlemler içinde heyyula hayeller,
Gülümsemesi var yorgun kaldırımların,
İçimizde umarsız bir sevgi var birleştiren bizi.
Bende sen varsın,Sende ben.

Tutuşmuşken ellerimiz hayallerle.
Terk edilmiş güvercinler kadar hüzünlü olan,
Hüznün ta kendisidir aslında.
Hissediyorken içimizdeki sıcaklığı o an,
İki kelimedir aslında bizi bağlı tutan.
Söylendiği zaman kopar kıyamet.
Ne aşılmaz dağlar kalır,ne sarp yamaçlar.
Sende ben kalırım,bende sen..!

Caner GÜMÜŞ