 |
12-16-2008, 15:14
|
#1 |
Hayatın Figüranları..
Kurmaca dünyanın kobaylarıyız biz sadece Labirente bırakılan farelerden farksızız Deneylerden geçer not almamamız halinde Işığı görmemekle tehdit ediliyor ruhlarımız Sınanıyoruz durmadan günahların çekimiyle Masumiyet artık en tehlikeli silah ellerimizde… Bir konsomatrisle bir alkolik aynı dublede Rakının şişedeki gibi durmadığı fikrinde İkisi de kalp kırıklıklarını meze etmiş Her masaya oturduklarında yalnızlıkları ‘Aşk meselesi var bir de Bir teni bir dokunuşu özlemek var’ diye Girmiş sohbetin içmeden söylenmeyenlerine Kaç promille kapanır sevda yaralanmaları Ne zaman biter hüznün mesaisi, bilinmemekte… Cinayetlerine intihar süsü vermekten yorgun Mesleğinin doruklarındaki bir katil Düşlerine dayıyor silahını bir palyaçonun -Gülümseyen yüzün mü yoksa maske mi sence? -Bu beni öldürmene yardımcı olacak mı? Ağır anlamların hamallığını yapan Kelimeleri nasır tutmuş bir şair Yastığının altında hapsolmuş gökyüzünde Uçurtmasına tecavüz edenleri izliyor Düşüncesizlikten atmışlar onu hücreye Geçmişini öfkeyle lavaboya kusuyor Aklının kaçıncı mahkûmiyeti bu kim bilir… Öğretmen müfredatın dışını anlatıyor yine Geceleri uykusuz ve taksi plakalı Çocuklar hayatı soruyor mavi önlükleriyle Yalanlarla büyütülemeyecek kadar zeki hepsi de -Susup kendinizi dinleyin cevap sizsiniz -Peki ya kader ne? -Tanrıyla aranızda kalacak bir sır belki de… Figüranlar yaratır hayatın kahramanlarını Kötü pay edilmiş belli ki rol dağılımı… |
|
|
|
|
|
|
|
 |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
