Asıl adı Hüseyin'dir. 1891 yılında Ödemiş'de doğdu. Kurtuluş Savaşı'a katkılarıyla tanınan efe. Ünlü efelerden Çakırcalı Mehmed Efe'nin akrabası ve sağ koluydu. Tire'de Gümce Dağı'nda birkaç yıl eşkiyalık yaptıktan sonra Mahmud Celal Bey'in (Bayar) aracılığıyla 1914'te bağışlandı. İzmir ve yöresinin Yunanlılarca işgali üzerine gönüllü olarak Kurtuluş savaşı'na katıldı. 57. Tümen Komutanı Miralay Şefik (Aker) Bey'in gözetiminde oluşturulan Kuvay-yı Milliye örgütlenmesi içinde yer aldı.


Haziran 1919'da, Yunan ileri harekatını durduran Köşk Cephesi'nde savaştı. Fata ve Kemerdere'de baskınlar düzenledi ve Yunanlılara ağır kayıplar verdirdi. Ekim 1919'da Fata yöresinde Yunan toplu saldırısının geciktirilmesini sağladı. 13 Kasım 1919'da Fata yöresinde Yunan birlikleriyle şiddetli bir çatışmaya girdi. Üç gün süren çatışmalardan sonra, siperine girmeyi başaran bir Yunan askerince 16 Kasım 1919'da süngülenerek öldürüldü. Ankara hükümeti daha sonra, savunurken öldüğü Fata bucağına onun anısına Gökçen adını verdi. Kurtuluş Savaşı'nın adı ilk duyulan direnişçilerinden olan Gökçen Efe, Halide Edip Adıvar'ın "Efe'nin Yemini" adlı öyküsünün de kahramanıdır. Ödemiş yöresinde adına Türküler yakılmıştır.