Gelincik Ve Kurak Zamanlar...

**Hasret** · 12-14-2008, 23:35

Bozkır insanıyım.
Suya hasrettir bu yürek.
İşte yağmur bu illerde bu nedenle aşk gibidir.
İnsanlar aşk yağmurlarında yıkanır.
Sevda başkadır..
Dudaklarım çatlaktır, biraz öp..

İşte bunları yazdım bu sabah! Sana yazdım. Uzaklara yazdım. Keşke bunları yeşil mürekkepli bir dolma kalemle yazabilseydim sana. Yeşil yazdım sana.. Yeşil geldim sana..

Sende hemen mektubunu gemi yapardın. Bir leğenin içine su doldururdun gemi kendi okyanusunda yüzerken mürekkepler suya damlardı ve her yer Akdeniz olurdu. Seni seviyorum!

Oturmuş hayal kurmuşsun. Yalın ayak kıyısında dolaşacağımız bir ev. Tek katlı! Uyanınca gelinciklere uyanacağımız bir ev. Damı olmayan! Yani benim düşlediğim gibi perde yok! Perde ağaçlar. Kuşlar bizi, biz kuşları görüyoruz. Misafirimiz bol! Onlar evimizin içine girmeden de bizimle yaşıyorlar. Çiçekler, böcekler, türlü türlü hayvanlar. Pan’ın ormanındayız biz! Pan’ın çocukları yaren çocuklarımıza. Yatınca yatağımıza, ben saklanınca senin koynuna gökyüzüne bakacağız. Damımız camdan bizim. Kar üzerimize yağacak, yağmur sel olup akacak. Yıldızlar sanki gökyüzü ağacının elması. Uzanıp alacağız bir bir. Seni seviyorum!

Üç gelincik resim geldi sevgilim. Öylece bakıyorum Ona. Anne gelincik! Umut(oğlum), Rüya (kızım) ve hepimizi sahiplenen sen Baba gelincik! Evimiz su kıyısında olmalı diyorsun. Dünyada yalın ayak durmalıyız. Çılgın adam. Sen diyorsun yine okula gidersin.Safiye (kum grisi araba!) götürür seni okula. Duygu can (radyo!)sana yine söyler sevda türküleri. Her denizin bir üniversitesi var korkma! Yine yazarsın kitap, makale. Ama oğlumuz ve kızımız doğaya doğmalı. Şehrin sesi kaçmasın evlatlarımın ruhuna. Sis basmasın yüreklerini. Doğmalar dolanmasın zihinlerine. Onlar doğanın çocukları. Seni seviyorum!

Oturmuş neleri düşünüyor. Oysa kendisi sanki çıkıp gelebilecek. Heyecanla anlatıyor yeni projelerini. Hele sonuncu! Kıskanılacak adamsın diyorum kızıyor bana. Ama öyle dokunduğu her şeye hayat veriyor. Çocuklarla çalışmak böyle bir şey işte. İnsan hep çocuk kalıyor. Seni seviyorum..

Başka bi ilde, bi su kenarında bana hayat vaat ediyor. Yüreği alyanslı iki insan! Bi zaman, başka bi dünya da o bilim aşklarını yenip bi suya tutunur mu? Yüreğimi yeşerten adam! Çok özledim seni. Bu enlem farkı beni çok yordu. Aynı yarı küredeyiz. Aramızda bir kıta var! Düşlerden öte. Gel! Dudaklarım çatlak. Kurak zamanlar! Yağ biraz bana. Öp beni.. Önce usul usul.. Çisil çisil yağ işte.. Sonra sağanak! Seni seviyorum..

12-14-2008, 23:35	#1
Kullanıcı Adı Hasret	Gelincik Ve Kurak Zamanlar... Bozkır insanıyım. Suya hasrettir bu yürek. İşte yağmur bu illerde bu nedenle aşk gibidir. İnsanlar aşk yağmurlarında yıkanır. Sevda başkadır.. Dudaklarım çatlaktır, biraz öp.. İşte bunları yazdım bu sabah! Sana yazdım. Uzaklara yazdım. Keşke bunları yeşil mürekkepli bir dolma kalemle yazabilseydim sana. Yeşil yazdım sana.. Yeşil geldim sana.. Sende hemen mektubunu gemi yapardın. Bir leğenin içine su doldururdun gemi kendi okyanusunda yüzerken mürekkepler suya damlardı ve her yer Akdeniz olurdu. Seni seviyorum! Oturmuş hayal kurmuşsun. Yalın ayak kıyısında dolaşacağımız bir ev. Tek katlı! Uyanınca gelinciklere uyanacağımız bir ev. Damı olmayan! Yani benim düşlediğim gibi perde yok! Perde ağaçlar. Kuşlar bizi, biz kuşları görüyoruz. Misafirimiz bol! Onlar evimizin içine girmeden de bizimle yaşıyorlar. Çiçekler, böcekler, türlü türlü hayvanlar. Pan’ın ormanındayız biz! Pan’ın çocukları yaren çocuklarımıza. Yatınca yatağımıza, ben saklanınca senin koynuna gökyüzüne bakacağız. Damımız camdan bizim. Kar üzerimize yağacak, yağmur sel olup akacak. Yıldızlar sanki gökyüzü ağacının elması. Uzanıp alacağız bir bir. Seni seviyorum! Üç gelincik resim geldi sevgilim. Öylece bakıyorum Ona. Anne gelincik! Umut(oğlum), Rüya (kızım) ve hepimizi sahiplenen sen Baba gelincik! Evimiz su kıyısında olmalı diyorsun. Dünyada yalın ayak durmalıyız. Çılgın adam. Sen diyorsun yine okula gidersin.Safiye (kum grisi araba!) götürür seni okula. Duygu can (radyo!)sana yine söyler sevda türküleri. Her denizin bir üniversitesi var korkma! Yine yazarsın kitap, makale. Ama oğlumuz ve kızımız doğaya doğmalı. Şehrin sesi kaçmasın evlatlarımın ruhuna. Sis basmasın yüreklerini. Doğmalar dolanmasın zihinlerine. Onlar doğanın çocukları. Seni seviyorum! Oturmuş neleri düşünüyor. Oysa kendisi sanki çıkıp gelebilecek. Heyecanla anlatıyor yeni projelerini. Hele sonuncu! Kıskanılacak adamsın diyorum kızıyor bana. Ama öyle dokunduğu her şeye hayat veriyor. Çocuklarla çalışmak böyle bir şey işte. İnsan hep çocuk kalıyor. Seni seviyorum.. Başka bi ilde, bi su kenarında bana hayat vaat ediyor. Yüreği alyanslı iki insan! Bi zaman, başka bi dünya da o bilim aşklarını yenip bi suya tutunur mu? Yüreğimi yeşerten adam! Çok özledim seni. Bu enlem farkı beni çok yordu. Aynı yarı küredeyiz. Aramızda bir kıta var! Düşlerden öte. Gel! Dudaklarım çatlak. Kurak zamanlar! Yağ biraz bana. Öp beni.. Önce usul usul.. Çisil çisil yağ işte.. Sonra sağanak! Seni seviyorum..

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Kullanıcı ismi		Beni hatırla
Şifreniz