Fransız bestecisi Erik Satie, 17 Mayıs 1866'da İngiliz bir anne ve yayıncı bir Fransız babadan dünyaya gelir. 1879'da Paris Konservatuvarı'na girer ancak akademik ortama bir yıl dayanabilir. Kırk yaşına geldiğinde, bestecilik için gereken teknik bilgisinin yetersizliğini anlayarak Schola Cantorum'a yazılır, d'Indy ve Roussel'in öğrencileri olur.

Yirmi yaşındaki ilk besteleri, küçük piyano parçalarıdır. Romantizme başkaldıran, gizemcilikten (mistisizm) etkilenen değişik başlıklı çalışmalardır: Ogives, Trois Gymnopedies, Trois Gnossiennes gibi. Bunların yalın bir melodi çizgisi ve uyumlu bir armoni yapısı vardır. Müziği temel öğelerine indirmeyi, abartılı süslemeden arındırmayı amaçlar. Montmartre'da geçimini sağlamak için piyanistlik yaptığı yıllarda Gregorius Ezgileri'ne de merak sarar.

Satie'nin estetik ilkeleri özellikle Palleas et Melisande operasında Debussy'yi etkilemiş, Debussy'nin Wagner'e başkaldırması yolunda onu güçlendirmiştir. Her türlü kurumlaşmaya karşı çıkan, zamanın bohem yaşamım müziğine katan, iğneli, alaylı ve çocuksu yaklaşımıyla çevresindeki müzikçileri derinden etkilemiştir.

Satie, 1916'da Jean Cocteau ile dostluk kurar. 1917'de bestelediği Parade'ı gerçekçi bale olarak niteler. Parade, Cocteau'nun librettosu, Pablo Picasso'nun dekorları ve Leonid Massine'in koreografi-si ile sahnelenir. Bir sirkte geçit törenini canlandırmaktadır. Bestecinin Socrate adlı senfonik dramı, 4 soprano ve oda müziği topluluğu için 1918'de yazılmıştır. Ölmeden bir yıl önce yazdığı Relâche adlı balesi, Rene Clair'in hazırladığı sinematografik bir girişle gerçeküstü anlayıştadır. Her perdenin başında gösterilen film, 1924 için büyük yenilik yaratmıştır.

Satie'nin bir başka özelliği de çalgı kullanımıdır. Az sayıda çalgıyla yeni renkler elde etmek peşindedir. Caz müziğini duyuracak çalgılara da önem verdiği gibi, geleneksel çalgıların dışında bazı araçları, örneğin daktilo, uçak pervanesi, cankurtaran sireni, vapur düdüğü gibi sesleri üreten aygıtları orkestrasına katmıştır.

Genç besteciler grubu Fransız Altıları, Satie'yi öncüleri olarak kabul etmişlerdir. Bugün müzik tarihçileri Satie'nin 20. yüzyıl müziğinde önemli bir payı olduğunu ileri sürerler. Erik Satie, l Temmuz 1925'te Paris'te ölmüştür.