Elli Binden Fazla Müslümanı Öldüren Filipinler’in Ünlü Diktatörü

FERDİNAND MARCOS

Filipinler , binlerce adadan oluşan , yaklaşık seksen milyon nüfusa sahip bir ülkedir . Daha çok Hıristiyanların yaşadığı ülkede beş milyon civarında da Müslüman yaşamaktadır.

1934 yılına kadar İspanyol – Amerikan güdümünde kalan ülke , 1942’de Japonlar tarafından işgal edildi. Komünist HUK hareketi , halkın ayaklanmasını organize etti. Amerikan generali Mc.Arthur’un müdahelesiyle , Filipinler’in bağımsızlık önderi olduğunu iddia eden Marcos’un daha ortaya çıkarılan belgelerde böyle olmadığı , aksine işgalci Japon kuvvetleriyle işbirliği yaptığı ortaya çıkmıştır.

Uzun müddet gizli kalan gerçekler , ancak 1986 yılında Alfred Coya tarafından , Pentagon arşivinde yapılan araştırmalarla ortaya çıkartılabilmiştir.

Yapılan araştırmada ; Marcos’un savaş sırasında Japon işgal ordusu ile işbirliği yaptığı ve çift taraflı oynadığına dair belgeler bulunmuş , bir süre sonra da bunlar bütün kamuoyuna açıklanmıştır.
(Çağdaş Liderler Ansk. den)

1966 ve 1986 yılları arasında ülkeyi büyük bir baskı ile yöneten Marcos , 1917 yılında , Sarat şehrinde doğdu.
MArcos 1946 – 47 yıllarında bağımsız Filipin devletinin ilk cumhurbaşkanı olan Manuel Roxas’ın en yakın adamı oldu. Marcos , senato ve hükümette çeşitli görevler aldı.

Sol ağırlıklı ve hatta komünistlerle sık sık flört etmesine rağmen , Milliyetçi Partinin adayı olarak genel seçimlere katıldı , 1965 yılında ülkenin başkanı oldu.

İstediği bir düzeni gerçekleştirmek için , önce yetkilerini güçlendiren kanunlar çıkardı , önemli ölçüde halkın özgürlüğünü kısıtladı , sıkı yönetim ilân ederek , sert ve acımasız yönetiminde orduyu bir baskı aracı olarak kullandı. (Ana Britannica , M’den)

Gerek Hıristiyanların gerekse de Müslümanların dinî hayatına müdahale etti. Özellikle de Müslümanlara karşı kanlı bir mücadele yürüterek , otuz bin Müslümanın ölümüne , binlercesinin de hapislere atılmasına neden oldu. (Uyar , 1987 : 86)

Yönetimi sırasındaki faaliyetleriyle Filipinler’i Asya’nın en fakir ülkesi haline getiren Marcos , halkının açlıktan ölmemesi için fuhuş sektörüne ağırlık verdi ve çeşitli devletlerden , ülkesine seks turları düzenlemeye başladı. 1985 yılına gelindiğinde , sadece başkentte çalışan fahişelerin sayısı 100 bini buldu ve bunların 3 binini yaşları 15 ila 20 arasında değişen kızlar oluşturdu. Olaylar bu şekilde gelişirken , Sovyetler Birliği’nin Manila Büyükelçisi , aynı sene içerisinde Marcos’a “Lenin Nişanı”nı takarak SSCB’nin takdirlerini bildirmiştir.(Çağdaş Liderler Ansk. M’den)

1983’e gelindiğinde Marcos’un sağlığı bozulmaya başlamış , muhalefet hareketi de oldukça büyümüştü. Hem Marcos’a , hem de gittikçe güçlenen Yeni Halk Ordusu’na siyasal bir alternatif oluşturmak umuduyla 21 Ağustos 1983’te Manila’ya dönen Benigno Aquino , uçaktan inerken vurularak öldürüldü.

Başkanlığı sürdürmek isteyen Marcos 1986’da seçimlerin yapılacağını ilân etti. Ama Aquino’nun dul karısı Corazon Aquino kısa sürede güçlendi ve muhalefetin başkan adayı oldu. Marcos 7 Şubat 1986’da yapılan seçimleri kazandığını ilân ettiyse de , seçimlere hile karıştığı ortadaydı. Bu arada Filipin ordusu Marcos yandaşlarıyla başkanlığın Aquino’nun yasal hakkı olduğunu savunanlar arasında bölündü. Artan gerginlik , ancak ABD’nin desteğini çekmesinden sonra Marcos’un 25 Şubat 1986’da ülkesinden ayrılarak Hawaii’ye gitmesi üzerine sona erdi. Marcos , Hawaii’de 1989 yılında acı içinde öldü


(Halit ERTUĞRUL'un "dünyayı ağlatanlar" kitabından alıntıdır)