200 devletin tepesine tünemiş horozlarla, tepelerdeki tünek kavgasına tutuşmuş horozların, "öö 'öre' öööö"leri hiç bitmez.


- Öö 'öre' öööö, devleti yüceltmek için...


- Öö 'öre' öööö devletin haysiyetini ayaklar altına alanlar...


Un çuvalı gibi vurdukça tozuyan, tam bir "cici mama" işte:


- Şu horoz iyi öttü, bu horoz kötü öttü, öteki horoz az öttü, beriki horoz çok öttü...


Futbol maçlarıyla, paparazzi dedikoduları da aynı tür bir çeşme suyu; bardağını doldur doldur iç...


Besbelli ki "cici mama" sektörünün getirisiyle rantı da, vazgeçilemeyecek boyutlarda. O nedenle vurdukça tozuyan un çuvalı benzeri hepsi.


TV'lerdeki açık oturumlarda; politik yorumcularla, parti sözcülerinin ve emekli diplomatların, Kıbrıs konusuyla ilgili açıklamalarını dinlerken; Ankara Hukuk Fakültesi'yle birlikte gazeteciliğe başladığım 1946-50 yılları geliyor aklıma...


Kurgulanmış mitinglerde çınlayıp duruyordu ortalık:


- Kıbrıs Türktür Türk kalacaktır, kahrolsun komünistler...


Aradan geçen 50-60 yıl ve hâlâ sürüp giden Kıbrıs konusu...


Herhalde Hazine'den geçinmeli horozlar için; gerek politik, gerek reel getirisi vazgeçilmez olmalı ki, yarım yüz yılı aşkın bir süredir hâlâ tozuyup duruyor aynı un çuvalı...


Hem de eksisinin kime, artısının kime olduğu hiç şeffaflaşmadan.


Tıpkı İttihatçılar döneminde olduğu gibi...


Ünlü bir Arap Bacı fıkrası vardır.


Bir ırmak kıyısındaki bir köye fal bakmak için bir Arap Bacı gelir. Köylüler ise Arap Bacı'yı görünce dert yanmaya başlarlar:


- Aman Bacı, ırmağın üstündeki köprünün altında oturan bir Şeytan var; günde 2 kez köye gelip hepimizin ırzına geçiyor. Sen bir çare bulabilir misin buna?


Arap Bacı, ırmağın üstündeki köprüye gider ve başlar Şeytan'la konuşmaya:


- Sen Şeytan mısın?


- Evet...


- Senin yapamayacağın hiçbir şey yok mudur?


- Yoktur.


Arap Bacı, mahrem yerinden kıvrık bir kıl kopartır ve Şeytan'a uzatır:


- Al bunu düzelt öyleyse...


Aradan uzun bir zaman geçer. Arap Bacı'nın yolu yine aynı köye düşer. Köylüler davul zurnayla karşılarlar Bacı'yı:


- Bizi Şeytan'dan kurtardın Bacı, diye ellerini ayaklarını öperler.


Şeytan ise, köprünün altında hâlâ daha Arap Bacı'nın mahrem yerinden kopardığı kıvrık kılı düzeltmeye uğraşmakla meşguldür.



Arap Bacı köyden dönerken, köprüden eğilip Şeytan'a bakar, sonra da:


- Sen hele onu bir düzelt; bak daha burada ne kadar var, diye mahrem yerinin kıllarını gösterir Şeytan'a...


200 devletin horozları, medyası, halkı...


"Yeryüzü"nün sağladığı olanak, kaynak ve servetin yarısını, dünya nüfusunun sadece yüzde 2'si paylaştığına göre; kim kimlerin ırzına geçen Şeytan, kim Arap Bacı, kim kimi kurtarıyor; bir hayli karışık...


Yalnız şurası kesin ki, bizim Kıbrıs konusuna benzer "cici mama" konular; genellikle Arap Bacı'nın kıvrık kılına benzer konular.


Yıllardır sürüp gidiyor düzeltme çabaları.


Bir de görmezlikten gelinen "acı mama" konular var.


Türkiye'deki vatandaşların "yaşam kalitesi" açısından, 173 ülke arasında neden 92'nci sırada bulunduğu gibi; neden "gelişmekte olmak"tan, "gelişmiş"liğe bir türlü geçilemediği gibi; neden Hazine'den geçinmeli horozların bu tür sorunlara hiç mi hiç değinmedikleri gibi.


Küreselleşme evresinin şeffaflaşma süreci, Türkiye'yi de epey afallatacak gibi.


Hele bakalım kutuplaşma doruklarında biraz daha tartışıla dursun Arap Bacı'nın kıvrık kılının, öyle mi düzelmesi gerektiği, yoksa böyle mi düzelmesi gerektiği...



Ve asla tartışılmasın son 80 yılda resmi araba alımlarıyla bakımlarına kaç yüz milyar dolar harcandığıyla, itfaiye teşkilatına ne kadar yatırım yapıldığı.



"Cici mama"lar ekranlara, "acı mama"lar Kafdağı'nın ardına...

ÇETİN ALTAN miiliyet köşe yazarı