BÖLGELER COĞRAFYASI



KARADENİZ BÖLGESİ






KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:



Yurdumuzun kuzeyinde, Sakarya’nın doğusundan Gürcistan’a kadar Karadeniz’e paralel olarak bir şerit gibi uzanır.



Gürcistan, D. Anadolu, İç Anadolu ve Marmara Bölgeleriyle ve adını aldığı deniz ile komşudur.



ALANI VE NÜFUSU:



Gerçek alanı olan 143.537 Km2 ile Türkiye topraklarının %18’ini kaplar. Alan bakımından 3. Büyüklükteki bölgemizdir. Bölge Doğu-Batı doğrultusunda 1400 Km, Kuzey-Güney doğrultusunda 100-200 Km ile bir şeride benzer.



Nüfusu 2000 sayımına göre 8.4 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 59 kişidir. Bu Türkiye ortalamasının altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83 kişi)



BÖLÜMLERİ:



1.Batı Karadeniz



2.Orta Karadeniz



3.Doğu Karadeniz



YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ:



Kıyıları:



Dağlar kıyıya paralel olarak uzandığı için kıyılar az girintili-çıkıntılıdır. Bu kıyı tipine Boyuna Kıyı Tipi denir.



Tek doğal limanı Sinop’tur. Arkasındaki dağların ulaşımı zorlaştırması nedeniyle fazla gelişmemiştir. Buna rağmen Trabzon, Samsun gibi limanlar yapay olmasına rağmen ulaşımları sayesinde gelişmişlerdir.



Bu kıyı tipinde bir kıyı aşındırma şekli olan Falez (Yalıyar) çok görülür.



Dağları:



Batı K.: Küre (İsfendiyar) Dağları, Bolu Dağları, Ilgaz Dağları, Köroğlu Dağları



Orta K.: Canik Dağları



Doğu K..Karadeniz (Rize) Dağları ( Zirvesi: Kaçkar D.3932), Giresun Dağları,



Çimen, Kop, Mescit, Akdağ ve Yalnızçam Dağları



D. Karadeniz’de Zigana ve Kop geçitleri vardır.



Akarsuları:



Bartın Çayı (Ulaşım yapılabilir.), Yenice (Filyos) Çayı



Kızılırmak (Türk.’nin en uzun ırmağı), Yeşilırmak ve Çoruh (Gürcistan’dan dökülür.)



Ovaları:



Kastamonu, Bolu ve Düzce Ovaları. Bafra ve Çarşamba Delta Ovaları



Gölleri:



Sera ve Tortum gölleri (Heyelan Gölleri), Abant ve Yedigöller. Baraj Gölleri: Almus, Suat Uğurlu, Hasan Uğurlu (Yeşilırmak), Hirfanlı ve Altınkaya (Kızılırmak), Sarıyar (Sakarya)



İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ:



Bölgenin kıyı kesiminde Karadeniz İklimi görülür. İklim bu alanlarda her mevsim yağışlı ve ılımandır. En fazla yağışı sonbaharda, en azını yazın alır. Bitki örtüsü Ormandır. Bölge orman bakımından ilk sırada gelir. Yağışlı ve ılık olduğu için yangın çok azdır. En fazla yağış alan bölgemizdir. Rize’de en fazla alan şehirdir.



İç kesimlerde iklim karasallaşır. Dağların bu güney yamaçlarında yazları sıcak ve kurak kışları soğuk ve kar yağışlı bir iklim görülür. En fazla yağışı ilkbaharda, en azını yazın alır. Bitki örtüsü ise buralarda Bozkırdır.



Yağışın bol olması sayesinde orman ve akarsuların debileri (su miktarları) fazladır. Yağışın yeterli olması sayesinde nadasa bırakmanın en az olduğu bölgemizdir. Bölge kuzeye yakın olduğu için güneşten yararlanma süresi azdır, gölge boyu uzundur, gece-gündüz süresi arasında fark en fazladır. Kimyasal çözülmenin de en fazla olduğu bölgemizdir.



TARIM VE HAYVANCILIK:



Fındık: Ordu ve Giresun çevresinde. Türkiye’de ve Dünyada 1.Sıradadır.



Çay: Rize kıyılarında. Bol yağış ve yıkanmış toprak ister. Türkiye’de 1.Sıradadır.



Tütün: Orta Karadeniz ve Bolu-Düzce ovası. Yağışı sevmez. Türkiye’de 2.Sıradadır.



Mısır: Bölgenin yağışlı kıyılarında. Bölgede tüketilir. Türkiye’de 1.Sıradadır.



Şekerpancarı: Orta Karadeniz’de, Soya Fasulyesi ve Keten-Kenevir: Kastamonu, Sinop, Zonguldak ve Ordu’da. Tahıl: Karasal iklimin görüldüğü iç kesimlerde. Sebze ve Meyve: Sulamanın yapılabildiği kıyı ve iç ovalarda. Zeytin ve Turunçgiller: D. Karadeniz’de az bir alanda yetiştirilir.



Kıyı kesiminde yağışlı ve gür otlaklara sahip alanlarda büyükbaş hayvan, iç kesimdeki düzlüklerde ise küçükbaş hayvan yetiştirilir. Arıcılık ve balıkçılıkta diğer hayvancılık faaliyetleridir.



YER ALTI ZENGİNLİKLERİ:



Taşkömürü: Zonguldak , Bartın ve Kastamonu’da. Türkiye’de tek.



Bakır: Murgul (Artvin), Küre (Kastamonu), Çayeli (Rize). Türkiye’de 1.Sıradadır.



Linyit: Bolu, Çankırı, Amasya, Samsun, Ankara’da. Demir: Ordu’da.



Manganez: Trabzon, Artvin, Amasya ve Kastamonu’da çıkarılır.



ENDÜSTRİ:



Demir-Çelik Sanayisi: Karabük ve Ereğli’de. Bakır Tesisleri: Samsun’da.



Şeker Sanayisi: Turhal, Amasya, Suluova, Çorum, Kastamonu ve Çorum’da.



Tütün Sanayisi: Samsun ve Tokat’ta. Kağıt Sanayisi: Batı Karadeniz’de.



Çay Sanayisi: Rize ve çevresi. Fındık Sanayisi: Ordu ve çevresi.



Gıda ve Dokuma Sanayisi: Büyük kentlerin yakınlarında Kurulmuştur.



NÜFUS VE YERLEŞME:



2000 Sayımına göre bölgenin nüfusu 8.4 Milyondur. .Nüfus yoğunluğu Km2’ye 59 kişidir. Nüfus yoğunluğu bakımından Doğu Anadolu’dan sonra en az 2. yoğunluktaki bölgedir. Bu Türkiye ortalamasının altındadır. Çünkü bölgenin geçim kaynakları kısıtlı olduğu için çok göç verir. Nüfus kıyı bölümüne, iç ovalara ve Batı Karadeniz’deki maden ve sanayi alanlarına toplanmıştır.



Nüfus Artış Hızı %o 4’tür (Türkiye %o18.34) Yeryüzü şekilleri nedeniyle Dağınık Kır Yerleşmesi çok görülür. Ev yapımında ağaç sık kullanılır. Nüfusun %51’i kırsal kesimde yaşar (Türkiye’de % 35) , Halkı genellikle tarım ve hayvancılıkla uğraşır.



TURİZM:



Bolu’da Abant Gölü ve Yedigöller. Kastamonu’da Safranbolu Evleri. Bolu-Kartalkaya ve Ilgaz Dağlarında Kayak Turizmi. Samsun ve Tokat’ta Kaplıcalar. Trabzon-Maçka’da Sümela Manastırı.



Plajlar ve Karadeniz Yaylalar.



TARİHİ ÖNEMİ:



Samsun M. Kemal’in 19 Mayıs 1919’da Anadolu’ya ayak bastığı yerdir. Havza, Tokat ve Amasya Milli Mücadeledeki diğer önemli kentlerdir.



Kastamonu’da M. Kemal’in şapka takarak. Kılık Kıyafet İnkılabını başlattığı şehirdir.



BÖLGE HAKKINDA NOTLAR:



Ø Alan bakımından %18 ile 3. Büyük bölgemizdir.



Ø Kırsal nüfusun en fazla olduğu bölgemizdir.



Ø Ormanlarımızın %27’sine sahip olarak 1.Sıradadır.



Ø En fazla yağış alan bölgedir.



Ø Nadasa bırakmanın en az olduğu bölgedir.



Ø Temel geçim kaynağı tarımdır.



Ø En çok göç veren bölgedir.



Ø Güneşten yararlanma oranı en az bölgedir.



Ø Gölge uzunluğu en fazla bölgedir.



Ø Gece-Gündüz süresi arasındaki farkın en fazla olduğu bölgedir.



Ø Kimyasal çözülmenin en fazla olduğu bölgedir.



Ø En fazla heyelan olan bölgedir.



Ø En fazla falez (yalıyar) olan bölgedir.



Ø Çay, Fındık, Mısır, Keten-Kenevir, Soya Fasulyesi üretiminde 1. Sıradadır.



Ø Taşkömürünün tamamı ve Bakırın yarısı bu bölgeden sağlanır.



Ø Kereste en çok Sinop, Kastamonu ve Bolu’da üretilir.



Ø Boyuna kıyı tipi görülür.



Ø Sıcaklık ortalaması 14-15 derece, yağış ortalama 1000 mm’dir.



Ø Çatalağzı Termik Santrali bu bölgededir.



Ø Kızılırmak Türkiye’nin en uzun ırmağıdır.



Ø Batın Çayının kısa bir bölümünde akarsu ulaşımı yapılabilmektedir.



Ø Yeryüzü şekilleri nedeniyle İnsan ve hayvan gücüyle tarım yaygındır.







MARMARA BÖLGESİ






KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:



Ülkemizin kuzey-batısında yer alır. Bulgaristan, Yunanistan, Karadeniz, Marmara ve Ege Denizleri, Karadeniz, Ege, İç Anadolu ve Karadeniz Bölgeleri ile komşudur.



ALANI VE NÜFUSU:



Gerçek alanı 67.306 Km2. Ülke yüzölçümünün %8.5’ini kaplar. 6.Büyüklükteki bölgemizdir.



Nüfusu 2000 sayımına göre 17.3 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 258 kişidir. Bu Türkiye ortalamasının altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83 kişi)